هدف این پژوهش بررسی شاخص های روان سنجی مقیاس اقتدارگرایی (مقیاس f) در نمونه های غیر بالینی ایرانی بوده است . برای بررسی شاخص های روان سنجی ، درابتدا مقیاس اقتدارگرایی توسط استادهای باتجربه درحوزه زبان انگلیسی و روان شناسی مورد ترجمه و باز ترجمه قرار گرفت و پس از آن مقیاس ترجمه شده بر روی 52 آزمودنی اجرا گردید ، سرانجام ایرادهای صوری آن برحسب نظر آزمودنی ها اصلاح گردید . در خاتمه ، تعداد 500 آزمودنی (257 زن ، 243 مرد) ازبین دانشجویان دانشگاه های قزوین به شیوه ی نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به سوال های مقیاس پاسخ دادند . اعتبار مقیاس اقتدارگرایی به صورت 4 شیوه ی باز آزمایی مجدد ، دو نیمه سازی ، ضریب آلفای کرونباخ و مدل فرضی موازی بررسی گردید که به ترتیب ضرایب اعتبار آن ها 0.71، 0.70، 0.79 و 0.78 بدست آمد . برای ارزیابی روایی آزمون مزبور از روش روایی سازه (روایی همگرا و واگرا ، همبستگی درونی و تحلیل عامل ) استفاده گردید . نتایج تحقیق نشان می دهد که نمره کل مقیاس اقتدارگرایی با عامل های روان پریشی ، فوبیا ،پارانوئیا ، واقع گرایی، کمال گرایی ، سلطه گری ، جهت گیری مذهبی بیرونی ، ترس از بیگانگان ، ترس از ارزیابی شدن از سوی دیگران دارای روایی همگرا و با عامل های اطاعت ، جهت گیری مذهبی درونی ، و اضطراب اجتماعی دارای روایی واگرا است . همچنین ارتباط بین 9 عامل مقیاس با نمره کل مقیاس با استفاده از ماتریس ضریب همبستگی در سطح p <0.01 معنی دار است . نتیجه تحلیل عامل ( تحلیل مولفه های اصلی ) با استفاده از روش چرخش متعامد ( چرخش واریماکس ) و براساس آزمون های اسکری ، نیکویی برازش و روش کایزر بیانگر وجود 9 عامل اصلی در این مقیاس بود که در مجموع 51.80 درصد از واریانس کل آزمون را تبین می نماید. در مجموع نتایج پژوهش اعتبار و روایی مطلوب فرم فارسی مقیاس اقتدارگرایی را تأیید می کند و بیانگر این است که به آسانی می توان از این ابزار در موقعیت های غیر بالینی و پژوهشی برای بررسی میزان اقتدارگرایی افراد استفاده کرد . هرچند جایگزینی سوال ها در عامل های اکتشافی با مقیاس اصلی تفاوت هایی را نشان می دهد . کلید واژه ها : اقتدارگرایی ، اعتبار ، روایی، مقیاس f