چکیده در پژوهش حاضر اثربخشی درمان شناختی- رفتاری بر کاهش هراس رانندگی و دریافت های شناختی رانندگی در زنان ساکن شهر شیراز مورد بررسی قرار گرفت. طرح این پژوهش از نوع آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. ابتدا با استفاده از روش تمونه گیری در دسترس، 40 نفر دو پرسشنامه دریافت های شناختی رانندگی و موقعیت های رانندگی را تکمیل نمودند. در مرحله دوم، 30 نفر که نمرات بالاتر داشتند و تشخیص هراس رانندگی دریافت کردند؛ پس از مصاحبه به طور تصادفی در دو گروه (آزمایشی و کنترل) گمارش شدند. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه تحت درمان انفرادی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه شانزدهم تحلیل شدند. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری (manova) نشان داد که درمان شناختی- رفتاری به طور معنی دار باعث کاهش هراس رانندگی و شناخت های رانندگی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است (p<0/001). طبق این یافته، درمان شناختی- رفتاری می تواند برای زنان دچار هراس رانندگی مفید باشد.