در این پایان نامه افزایش انتقال حرارت در اثر افزودن نانوذرات مس به روغن انتقال حرارت در ناحیه ورودی به صورت تجربی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها برای جریان روغن انتقال حرارت و نانوسیال های مختلف درون لوله دایروی و لوله های بیضوی انجام گرفت. بخش آزمایش توسط المنت حرارتی تحت شار حرارتی یکنواخت خارجی قرار داشت. روغن بهران حرارت به همراه چهار نانوسیال روغن- مس با غلظت های جرمی 2/0، 5/0، 1 و 2 درصد به عنوان سیالات کاری در نظر گرفته شدند. خصوصیات ترموفیزیکی این سیالات شامل ضریب هدایت حرارتی و ویسکوزیته به صورت آزمایشگاهی اندازه گیری شد. نتایج آزمایش ها نشان داد که افزودن نانوذرات باعث افزایش ضریب هدایت حرارتی و ویسکوزیته روغن انتقال حرارت شد. در بخش انتقال حرارت جابجایی مشاهده شد که برای لوله دایروی و لوله های بیضوی، با افزایش شار حرارتی ضریب انتقال حرارت افزایش می یابد، ضمن اینکه افزایش دبی جریان و در نتیجه عدد رینولدز باعث بیشتر شدن انتقال حرارت می شود. همچنین مشاهده شد که استفاده از جریان نانوسیال به جای سیال پایه و استفاده از لوله بیضوی به جای لوله دایروی به طور قابل توجهی ضریب انتقال حرارت را افزایش می دهد