استرس در دوران بارداری علاوه بر نقصان رفتاری، یادگیری و حافظه فرزندان را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. هدف مطالعه حاضر، تعیین اثر محرومیت از خواب rem مادر باردار بر ltp ناحیه ca1 هیپوکامپ فرزندان نر بالغ آنها می باشد. موشهای ماده از نژاد ویستار به سه گروه جداگانه تقسیم بندی شدند. گروه محرومیت از خواب rem، در روز های e14 –e16 بر روی سکوی کوچک به مدت 72 ساعت از خواب rem محروم شدند. گروه شاهد، مادران حامله در روز های e14 –e16 بر روی سکوی بزرگ قرار گرفتند (شرایط مشابه ولی بدون محرومیت از خواب rem )و درگروه کنترل، مادران باردار بدون هر گونه تداخلی (بدون سکو) در قفس های جداگانه نگهداری شدند. از فرزندان نر دو ماهه این گروهها، ثبت پتانسیل های میدانی انجام شد، پس از 30 دقیقه ثبت پاسخ پایه، تحریک تتانیک با فرکانس بالا (10 قطار 10 پالسی با فرکانس 100 هرتز و به عرض پالس 0/1 میلی ثانیه با اینتروالهای بین تحریک 2 ثانیه ای) به مدت 20 ثانیه در مسیر شافر کولترال اعمال شد و سپس به مدت 90 دقیقه از ناحیه ca1 هیپوکامپ پتانسیل های میدانی ثبت شدند. نتایج نشان داد که درصد تغییر شیب، بزرگی دامنه و سطح زیر منحنی fepsp در ثبت پاسخ پایه بین گروه ها اختلاف معنی داری نشان نمی دهند. بعد از تحریک پرفرکانس ، در هر سه گروه ltp القاء شد. همچنین تحریک تتانیک سبب تداوم بیشتر شاخص های fepsp، در گروه کنترل و گروه شاهد نسبت به گروه محروم شده از خواب rem شد اما میزان القاء ltp و تداوم آن در گروه شاهد نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی داری نداشتند. این مطالعه نشان داد که محرومیت از خواب rem در دوران بارداری پلاستیسیتی اندازه گیری شده با ltp را در نورون های هیپوکامپ فرزندان بالغ آنها کاهش می دهد.

چکیده: بیماری پارکینسون یک اختلال تخریب کننده نورونی شدید و پیش رونده سیستم عصبی مرکزی است که یکی از شایع ترین اختلالات حرکتی می باشد. برای اکثر بیماری های تخریب کننده عصبی اقدامات موجود حکم مسکن را دارند. به علت اینکه شواهد متعددی پیشنهاد می کنندکه دربسیاری از بیماری های تخریب کننده نورونی مرگ سلولی غیر عادی رخ می دهد، داروهایی که بتوانند مرگ سلولی را متوقف کنند ممکن است از تخریب نورونی بیشتر جلوگیری کرده و پیشرفت بیماری را آهسته کنند. ترکیبات عمده عصاره برگ زیتون فنول هایی مانند اولئوروپئین می باشند، که آثار ضد آپوپتوزی از خود نشان می دهند بنابراین، مطالعه حاضر جهت بررسی اثر عصاره برگ زیتون و اولئوروپئین بر سمیت سلولی ناشی از 6-هیدروکسی دوپامین بر روی سلول های pc12 به عنوان مدل in vitro بیماری پارکینسون طراحی شد. جهت القاء سمیت سلولی، سلول های pc12 با 150 میکرومول 6-هیدروکسی دوپامین تیمار شدند. در گروه های درمانی دوزهای متفاوت برگ زیتون(g/ml?600-100) واولئوروپئین(g/ml?25-5) جهت بررسی اثر احتمالی محافظت کننده آنهااستفاده شد. سمیت سلولی توسط تست mtt تعیین شد. میزان ros داخل سلولی توسط پروب فلورسنس دی کلرو فلورسین دی استات از طریق روش فلوریمتری ارزیابی شد. قطعات dna وپارامترهای بیوشیمیایی آپوپتوز (bax, bcl2 و caspase3) به ترتیب توسط الکتروفورز در ژل آگارز و ایمونوبلاتینگ ارزیابی شدند. نتایج ما نشان دادند که افزایش 6-هیدروکسی دوپامین منجر به افزایش میزان آسیب سلولی، تولید ros داخل سلولی، فعال شدن کاسپاز3، قطعه قطعه شدن dna و همچنین افزایش نسبت bax/bcl2 می گردد. تیمار با عصاره برگ زیتون(?g/ml 400و600) و اولئوروپئین ( ?g/ml20و25) اختلالات ذکر شده را کاهش می-دهد. روی هم رفته نتایج پیشنهاد می کنند که عصاره برگ زیتون و اولئوروپئین در برابر آپوپتوز القاء شده در اثر 6-هیدروکسی دوپامین اثر محافظت کننده نورونی دارند. حداقل بخشی از این اثر محافظت کننده به واسطه کاهش آپوپتوز نورونی اعمال می گردد و پیشنهاد کننده پتانسیل دارویی عصاره برگ زیتون و اولئوروپئین برای کاهش تخریب عصبی سلول های دوپامینرژیک می باشد