چکیده: در این پژوهش ابتدا نانو ذرات اکسید کبالت به روش هیدروترمال تهیه شدندو سپس غشایی از جنس اکسید روی بر روی سطح این ذرات به روش سل ژل پوشش داده شد. اثر زمان و دما در سنتز اکسید کبالت به روش کلسیناسیون بررسی شد. همچنین با استفاده از یک مدل ریاضی، اثر پیش ماده استات روی و زمان بهم خوردن سیستم واکنشی بر روی ضخامت غشاء مورد تحلیل قرار گرفت. در الگوی xrd نمونه هسته غشایی نیز با افزایش نسبت مولی هسته به غشاء، فقط غشاء شناسایی شد. تصاویر tem تهیه شده از نمونه های هسته غشایی حضور لایه ای نانومتری از اکسید روی را بر روی سطح ذرات اکسید کبالت نشان داد که مطابقت نسبی با مدل ارائه شده دارد. همچنین نتایج نشان داد که با افزایش دمای تکلیس و نیز با افزایش میزان آب اکسیژنه در فرآیند سنتز هسته مغناطش ذرات افت می کند بطوریکه نمونه هیدروکسید کبالت کلسینه شده در دمای 1000 درجه سانتی گراد و اکسید کبالت سنتز شده در حضور 25 میلی لیتر آب اکسیژنه بیشترین مغناطیدگی را دارد. بررسی ها نشان داد که ایجاد یک لایه غیر مغناطیس از جنس اکسید روی بر روی هسته آنتی فرو مغناطیس اکسید کبالت، باعث کاهش مغناطیدگی به میزان 4 برابر اولیه می گردد.