تمرکز این تحقیق بر روی گزیده ای از داستان های ریموند کارور و بررسی جلوه های پسا مدرنیسم از بعد فرهنگی میباشد . هدف ، تعیین جایگاه نویسنده در قبال این فرهنگ و نظام سرمایه داری نوین آمریکا میباشد . داستانهای " پای بلکبرد " ، یک چیز خوب کوچک " از کجا زنگ میزنم " و " جعبه ها " نمایانگر تمایل پسا مدرنیسم به سوی دنیای فرا – واقعیت و فرا گیر بودن اسکیزوفرنی در ابعاد گوناگونجامعه آمریکا هستند . اسکیزوفرنی در این داستان ها به ترتیب در قالب تاریخ/متن ، جامعه چند فرهنگی و هویت چند پاره افراد نمود پیدا کرده است که همگی متأثر از ایدئولژی مصرف گرایی و نفوذ رسانه در زندگی فردی و جمعی میباشد. همچنین ، خود سرکوبی و سرپوش گذاری بر مشکلات به عنوان مشخصه بارزی از پسا مدرنیسم در سه داستان "سومین چیزی که پدرم را کشت " ، "فیل" و " از کجا زنگ میزنم " بررسی شده است. از این حیث سعی محقق بر این بوده که نشان دهد چگونه در این داستان ها حس تملک ، خوشنودی کاذب و قصه گویی ابزارهایی جهت سرکوب تشویش های اجتماعی و اقتصادی در ابعاد خرد و کلان هستند . در پایان و براساس بررسی داستانها به نظر میرسد در داستانهای کارور عناصر هنجار – محور و تابع فرهنگ غالب در کنار عناصر ضد فرهنگ در کنش هستند و گرچه اکثر داستان ها به جهت بزرگ نمایی عناصر پسا مدرن تابع فرهنگ غالب در کنار عناصر ضد فرهنگ در کنش هستند و گرچه اکثر داستانها به جهت بزرگ نمایی عناصر پسا مدرن تابع ایدئولوژی هستند ، در برخی داستانهای دیگر آرمان گرایی و خوشبینی نویسنده در نوشتار پایان داستان ، آثار را در زمره ادبیات " مداخله گر " که سعیدر مداخله در سیستم اجتماعی حاکم و تغییر نظم موجود دارد ، قرارمیدهد . در این تحقیق نظریات فردریک جیمسون در باب مشخصات پسا مدرنیسم در فرهنگ و هنر راه گشای محقق بوده است.