از آنجایی که آسیای صغیر از اهمیت ویژه ای در زمان هخامنشیان برخوردار بوده است لذا در این پژوهش سعی می شود علت این اهمیت بررسی گردد و نیز روابطی که هخامنشیان با این سرزمین در فاصله قرون ششم تا چهارم پ.م داشته اند و چگونگی تسلط هخامنشیان و نحوه اداره این منطقه توسط آنان و همچنین نقش پادشاهان هخامنشی در تحولات و رویدادهای وابسته به این سرزمین از جمله شورش ها و نبردها در دوره مذکور مورد بررسی قرار گیرد ، از این رو برای دست یابی به این نتایج از روش تطبیقی و نیز مطالعه کتب مرتبط به این دوره زمانی استفاده شده است و از مطالب ارائه شده می شود چنین نتیجه گرفت که به علت اهمیت آسیای صغیر و نقش ارتباطی آن در دوره هخامنشی ، از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده است و تسلط بر این منطقه برای تمام پادشاهان این سلسله مهم بوده است زیرا هخامنشیان با در دست داشتن این منطقه می توانستند با جهان یونانی ارتباط برقرار کنند و همچنین بر تنگه های بسفر و داردانل ودریای اژه و مدیترانه که از نظر بازرگانی دارای اهمیت بود ، تسلط داشته باشند .