عضویت ایران در سازمان همکاریهای شانگهای به عنوان عضو ناظر از سال 2005 از یکسو و بالارفتن چالشها با جهان غرب از سوی دیگر منجر شده تا در سالهای اخیر جهت گیری روند تجاری ایران بیشتر به سمت کشورهای آسیایی باشد. به طوریکه سهم تجارت با کشورهای آسیایی در سال 2010 بالغ بر 68 درصد از کل ارزش تجارت ایران را تشکیل می دهد و البته با اضافه شدن روسیه این سهم به قریب 70 درصد از کل ارزش تجارت ایران با کل جهان می رسد. با این اوصاف در این مطالعه با هدف شناخت رویکرد تجاری جدید و با انتخاب کشورهای عضو سازمان همکاری های شانگهای تلاش شد تا با بهره گیری از مدل جاذبه، رابطه تجاری ایران با 9 کشور عضو سازمان همکاری های شانگهای مورد بررسی قرار گیرد. در این پژوهش از روش پانل دیتا استفاده کرده و دوره زمانی نیز از سال2001 الی 2009 میلادی می باشد. یافته های آزمون این مدل در اکثر موارد وجود علامت های موافق تئوری و وجود روابط معنی دار بین متغیرهای مستقل وابسته تا حد زیادی بیانگر توانایی توضیح دهی مدل جاذبه از روند تجارت ایران با کشورهای عضو سازمان همکاری های شانگهای دارد. به طوریکه به ازاء افزایش یک درصدی تولید ناخالص داخلی به طور متوسط جریان تجاری کشورهای مورد بررسی با ایران به میزان 3.6 درصد رشد را نشان می دهد. از سوی دیگر با اضافه نمودن شاخص آزادسازی تجاری به مدل شاهد تائید تاثیر مثبت این همگرایی بر روند تجارت ایران با سایر کشورهای عضو می باشیم. همچنین نتایج بررسی نشان می دهد که حجم تجارت ایران با کشورهای مورد بررسی با وجود مکمل های تجاری افزایش می یابد که این موضوع به منزله سازگاری آن با مدل هکچر- اوهلین از نوع تجارت بین صنعتی است و به بیان دیگر ساختار تجاری بیشتر مکملی است و نه رقابتی. در ادامه این مطالعه با هدف بررسی آثار تجاری مرتبط با همگرایی ناظر بر عضویت ایران در سازمان همکاری های شانگهای با تفکیک تجارت دو جانبه ایران با کشورهای مورد بررسی در 6 گروه بخشی کالایی مورد بررسی واقع شد که نتایج حاصل از آن در بیشتر شش بخش، بجز بخش کشاورزی و صنایع غذایی سطوح معنی دار بودن خوبی را نشان می دهند. بدین معنا که مدل جریانهای تجارت دو جانبه را به خوبی در بخشها توضیح داده است. همچنین ساختار تجاری ایران در بخش های مختلف و گروههای کالایی نیز بیشتر با مدل هکچر- اوهلین از نوع تجارت بین صنعتی سازگاری دارد و به دیگر سخن بازهم ساختار تجاری ایران با کشورهای مورد بررسی عمدتاً از نوع مکملی و نه رقابتی است.

به منظور ارزیابی و شناسایی عناصر ارزش ویژه برند از مدل جدیدی که توسط مارتنسن و گرونهولت معرفی و در حوزه بانکی نیز مورد آزمون قرار گرفته، استفاده شده است. متغیرهای مستقل در این تحقیق عبارتند از: کیفیت محصول، کیفیت خدمات دهی، قیمت، تمایز، ایفای تعهدات و اعتماد ، که به صورت غیر مستقیم و از طریق اثر گذاری بر دو متغیر وابسته واکنشهای منطقی و احساسی به برند، بر ارزش ویژه برند تاثیر می گذارند. متغیر وابسته در این تحقیق رابطه برند- مشتری در نظر گرفته شده است. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه مشتریان بانک توسعه صارات ایران می باشد. برای تعیین حجم نمونه از جدول کرجسی و مورگان استفاده و اندازه نمونه آماری 379 نفر در نظر گرفته شد. روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده انتخاب و تعداد 389 پرسشنامه قابل تحلیل مورد استفاده قرار گرفت. تحلیل داده ها با نرم افزارهای spss21 و smart pls 2 انجام شد. در بخش تحلیل از مدل سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی استفاده شد. نتایج بررسی برازش مدلهای اندازه گیری، مدل ساختاری و مدل کلی تحقیق بیانگر برازش مناسب مدلهای تحقیق می باشد. مقدار شاخص نیکویی برازش 796/0 بوده که بیش از مقدار بحرانی 36/0 است و می توان نتیجه گرفت که مدل کلی تحقیق از برازش بسیار مناسبی برخوردار است. برای آزمون فرضیه های تحقیق از ضرایب معناداری t و بررسی ضرایب مسیر استفاده شده است. نتایج نشان دهنده عدم رد فرضیه های تحقیق به جز یک مورد(رابطه قیمت و واکنش احساسی به برند) می باشد. متغیرها بر اساس مقادیر اثر کل بر روی متغیر وابسته، به ترتیب اولویت عبارتند از واکنش احساسی به برند، تمایز، واکنش منطقی به برند، ایفای تعهدات، کیفیت محصول، اعتماد، کیفیت خدمات دهی و قیمت.

هدف از نگارش پژوهش حاضر بررسی تاثیر اعمال ترتیبات (نظام های) ارزی بر حجم تجارت در گروه همکاری های تجاری منتخب اسلامی است. کشور های مورد بررسی در این تحقیق گروه همکاری های eco، gcc و d-8 مشتمل بر 26 کشور، طی دوره سال های 2012-2001 است که با استفاده از مدل جاذبه تعمیم یافته و روش دومرحله ای گشتاورهای تعمیم یافته سیستمی(gmm) انجام شده است. آزمون های ریشه واحد جمعی برای داده های پویای تابلوئی، سارگان و همبستگی سریالی به ترتیب جهت بررسی مانائی متغیرها، عدم همبستگی ابزارها با جزء اخلال و اعتبار ابزارها و محدودیت های گشتاوری انجام شد. نتایج حاصل نشان داد که اعمال ترتیبات ارزی مختلف تاثیر معناداری بر واردات داشته است؛ به این ترتیب که در گروه کشورهای d-8 و eco ترتیبات ارزی شناور بیشترین تاثیر و در گروه gcc ترتیبات میخکوب شده سبب شده تا حجم تجارت دوجانبه کشورهای عضو افزایش قابل توجه و معنا داری داشته باشد. تاثیر عوامل دیگری همچون اندازه اقتصادی،فاصله، نوسانات نرخ ارز، و مشابهت اقتصادی نیز در بلوک های منتخب بررسی و تحلیل شد.