مطالعه حاضر به منظور جداسازی استافیلوکوکوس اورئوس و استافیلوکوکوس های کواگولاز منفی از انواع ضایعات پوستی انسان و بررسی تولید بیوفیلم، بتالاکتاماز، همولیزین و الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی این ارگانیسم ها انجام شد. 61 نمونه از زخم آلوده و 39 نمونه از عفونت پوستی جمع آوری و مورد بررسی قرار گرفت. پس از کشت و شناسایی و تایید نهایی استافیلوکوکوس بودن نمونه ها، برای افتراق استافیلوکوکوس اورئوس از سایر گونه ها آزمایش کواگولاز وتست dnase انجام شد و سپس به بررسی برخی خصوصیات باکتری ها از قبیل تولید همولیزین، آنزیم بتالاکتاماز، بیوفیلم و حساسیت نسبت به 9 آنتی بیوتیک پرداخته شد. از مجموع 75 استافیلوکوکوس جدا شده (80%) تولید بیوفیلم داشتند. 5/28% از ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس و 100% ایزوله های استافیلوکوکوس کواگولاز منفی از نظر تولید بتالاکتاماز مثبت بودند. 8/40% از ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس همولیز آلفا ، 8/40% همولیز بتا و 24/12% همولیز دلتا داشتند. 38/65% از ایزوله های استافیلوکوکوس کواگولاز منفی همولیز دلتا داشتند. در صد بالای تولید بیوفیلم، بتالاکتاماز و همولیزین نشان دهنده نقش مهم این فاکتور های حدت در بیماری زایی استافیلوکوکوس های جدا شده از ضایعات پوستی است. ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از عفونت زخم یک الگوی حساسیت بالایی به آنتی بیوتیک های تست شده نشان دادند. در حالی که این الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی برای ایزوله های جدا شده از درماتیت پوستی نسبتا پایین بود. فقط سیپروفلوکساسین به صورت فعال علیه همه ایزوله های جدا شده از ضایعات پوستی عمل کرد.