در طی سالیان اخیر شبکه های حسگر بی سیم به واسطه ی کاربردهای متنوعشان توجه بسیاری را در صنعت و دانشگاه به خود جلب کرده اند. با توجه به این که مهمترین مسئله در شبکه های حسگر، کاهش مصرف انرژی است در این پژوهش برآنیم تا روشی برای کاهش مصرف انرژی در شبکه های حسگر ارائه کنیم. این پایان نامه به مسئله خوشه بندی در شبکه های حسگر عامل زیرآبی با گره های حسگر متحرک و گره های عامل ثابت می پردازد. در سناریوی پیشنهادی با توجه به سه پارامتر میزان باقیمانده انرژی، میزان تحرک و فاصله از گره عامل، سرخوشه انتخاب می شود. گره های عامل واسطه ی ارتباطی بین سرخوشه ها و سینک می باشد. گره های حسگر به دلیل این که در زیر آب واقع شده اند از کانال های صوتی برای ایجاد ارتباط با سرخوشه ها و گره های عامل استفاده می کنند. گاهی گره های حسگر سرخوشه را گم می کنند در این مواقع می توانند قبل از دست دادن اطلاعات خود آن را به یکی از گره های عامل با توجه به فاصله خود تا آن ها ارسال کنند. گره های حسگر که در آب قرار دارند با توجه به جریان آب، مدل های حرکتی مختلفی دارند. در این پژوهش چهار نوع حرکت برای گره ها پیش بینی می شود که شامل حرکت زیگزاگی، مستقیم، دایره ای و بدون حرکت می باشد. با توجه به نتایج شبیه سازی که با فرض های مختلف در مورد حرکت گره ها انجام شد 21? مصرف انرژی نسبت به پروتکل پایه leach-mobile کاهش پیدا کرد. هم چنین 12? میزان گم شدن بسته ها کاهش پیداکرد. در پایان با کمک شبکه های پتری به مدلسازی روش پیشنهادی پرداختیم و توانستیم صحت روش را تایید کنیم. دراین پایان نامه از شبکه های پتری تصادفی بهره جستیم. کلید واژه: شبکه های حسگر عامل زیر آبی، مدل های حرکتی، شبکه های پتری