زندگی ما شبیه به سفر بی پایان و نامعلومی است که ما در این مسیر، راه های خطرناک و آسیب پذیری را انتخاب می کنیم، به ویژه درروابط عاشقانه وغیراخلاقی این مسئله به وضوح دیده می شود. زیرا انسان ازاحساسات واقعی خود بی خبر بوده و خطراتی را در این زمینه متحمل می شود. یک چنین روابطی صدمات و واکنش های جبران ناپذیری رادرروحمان بوجود می آورند. به طوری که انسان خود را به پرتگاه می اندازد و نیاز به حامی را با نیاز به عشق اشتباه می گیرد. درمیان کتابهای ابتدای قرن نوزدهم، آدلف بنیامین کنستان به عنوان زنده ترین و به روزترین رمان یافت شده است. این رمان روانشناختی عشق، به بررسی بحران عشقی آسان شکل یافته و روابط نامتعادل میپردازد. در این اثرتمایز بین عشق و رنج به سختی صورت میگیرد، به طوریکه خواننده را به اشتباه می اندازد که آیا این عشق است یا رنج؟ آدلف از آن جهت مورد علاقه‎ی ما بوده است که به بررسی رابطه ای عاشقانه و نامتعادل بین زنی شوهردار و پسری جوان می پردازد که تا به امروز هم به چشم می خورد. بنابراین ما قصد داریم علت رنج شخصیت ها، دیدگاههای عاشقانه و سرانجام دردناک آنها را بررسی کنیم: این رمان به عذاب وجدان قهرمان مردی که مغرور و بی تجربه می‎باشد وبه مرگ قهرمان زنی که به خاطر اشتباه آدلف وارد چنین رابطه ای شد، می پردازد.