در بستر افزایش توجهات بین المللی به محیط زیست ومسائل مربوط به کیفیت زندگی تلاش برای دستیابی پایداری اجتماعی در بین محلات اهمیت ویژه ای یافته است در این میان محله می تواند به عنوان مبنای فیزیکی –اجتماعی نقش بسیار مهمی در زمینه پایداری شهرها ایفا کندهدف این پژوهش بررسی عوامل موثر بر پایداری اجتماعی در بین محلات قدیم وجدید شهر یزد می باشد . روش تحقیق در پژوهش حاضر از نوع پیماشی و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است. جامعه ی آماری پژوهش راشهروندان شهر یزد تشکیل می دهندو براساس فرمول کوکران تعداد 400نفر بعنوان نمونه، به روش نمونه گیری چند مرحله ای در مرحله اول از روش نمونه گیری خوشه ای در جهت انتخاب محلات ودر مرحله دوم نمونه گیری سیستماتیک انتخاب شده اند. پس ازجمع آوری اطلاعات همه ی داده ها توسط نرم افزار spssمورد پردازش قرار گرفت ومیزان روایی از طریق آلفای کرونباخ بدست آمده است.یافته هانشان می دهد بین پایداری اجتماعی به عنوان متغیر وابسته ومتغیرهای چون (نوع محلات ،نوع منزل مسکونی،مساحت خانه،تعداد اتاق ها،مدت زمان سکونت،مشارکت اجتماعی،روابط همسایگی،اعتماد اجتماعی،هویت اجتماعی،امنیت اجتماعی،رضایت از محله،رضایت اززندگی ،رضایت از مسکن،رضایت از میزان خدمات شهری به عنوان متغیر های مستقل ارتباط معنادار وجود دارد ولی بین پایداری اجتماعی ومتغیرهای چون(جنس ،وضعیت تاهل ،وضعیت اشتغال ،نوع خانواده ،نوع شغل ،میزان درآمد) ارتباط معنادار وجود ندارد.همچنین مقایسه محلات جدید ،قدیم ومجتمع های مسکونی حاکی از این می باشد که محلات قدیم ناپایدارتر از محلات جدید هستند ومحلات جدید پایداری بیشتری دارا هستند.