چکیده پیش بینی تردید در تصمیم گیری حرفه ای بر اساس خودپنداره شغلی و برخی متغیرهای جمعیت شناختی در بین دانش آموزان مدارس تیزهوشان به کوشش فهیمه ضامن قشقایی هدف از پژوهش حاضر پیش بینی تردید در تصمیم گیری حرفه ای بر اساس خودپنداره شغلی و برخی متغیر های جمعیت شناختی( جنسیت و پاپه کلاسی) بود. بدین منظور270 نفر از دانش آموزان مدارس تیزهوشان که در شهر شیراز مشغول به تحصیل بودند انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. به منظور گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه خودپنداره شغلی بارت و تینسلی (1977) و پرسشنامه تصمیم گیری حرفه ای(اوسیپاو، کارنی، واینر، ینیکر و کاسچیر (1976) استفاده گردید. پایایی هر دو پرسشنامه از طریق آلفای کرونباخ و روایی آنها از طریق همبستگی هر گویه با نمره کل احراز گردید نتایج حاکی از پایایی و روایی قابل قبول ابزارها بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه و برای تحلیل های جانبی ازتحلیل واریانس دو طرفه استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشـان داد که بین خودپنداره شغلی و تردید در تصمیم گیری حرفه ای رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین تحلیل های رگرسیونی چندگـانه برای پیش بینی تردید در تصمیم گیری حرفه ای نشان داد که خودپنداره شغلی نسبت به سایر متغیر ها(جنسیت و پایه کلاسی) پیش بینی کننده قوی تری برای تردید در تصمیم گیری حرفه ای است. در تصمیم گیری حرفه ای دختران نسبت به پسران میانگین نمرات پایین تری داشتند و کمتر دچار تردید بودند که این تفاوت در پایه کلاسی هم دیده شد و دانش آموزان پایه تحصیلی بالاتر نسبت به دانش آموزان مقاطع پایین تر کمتر دچار تردید بودند و خودپنداره بالاتری هم داشتند. در تحلیل های جانبی نتایج نشان داد که بین دختران و پسران در میزان خودپنداره شغلی تفاوت معنی داری وجود ندارد و سطح تحصیلات پدران بر روی خودپنداره شغلی فرزندانشان تأثیردارد اما سطح تحصیلات مادران این تأثیر را ندارد. در آخر نتایج پژوهش مورد بحث و نتیجه گیری قرار گرفت و محدودیت ها و پیشنهادات پژوهشی و کاربردی ارائه گردید. واژگان کلیدی: خودپنداره شغلی، تردید در تصمیم گیری حرفه ای، دانش آموزان تیزهوش

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی ابعاد بهزیستی روان شناختی بر اساس ابعاد خودپنداره در میان دانشجویان استعداد درخشان دانشگاه علوم پزشکی بود. بدین منظور گروهی متشکل از 147 دانشجوی استعداد درخشان (104 دختر و 43 پسر) دانشگاه علوم پزشکی شیراز در این پژوهش شرکت داده شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از دو ابزار مقیاس سنجش بهزیستی روان شناختی ریف (1995) و مقیاس خودپنداره ی منداگلیوپریت (1995) استفاده گردید. پایایی این ابزارها از طریق محاسبه ی ضریب آلفای کرونباخ و روائی آن ها از طریق محاسبه ی ضریب همبستگی هر گویه با نمره زیرمقیاس مربوطه و نمره ی کل پرسشنامه به دست آمد. نتایج حاکی از پایایی و روایی قابل قبول ابزارها بود. نتایج حاصل از این پژوهش نشـان داد که همبستگی معناداری بین ابعاد خودپنداره با ابعاد بهزیستی روان شناختی عبارت از تسلط، روابط مثبت، استقلال و احساس تنهایی وجود دارد. هم چنین تحلیل های رگرسیون چندگانه برای پیش بینی بهزیستی روان شناختی و ابعاد آن توسط ابعاد خودپنداره نشان داد که مولفه ی خودپنداره پیش بینی کننده ی ابعاد تسلط، روابط مثبت و کل بهزیستی روان شناختی بود. این نتایج با توجه به مبانی نظری تحقیق مورد بحث قرار گرفت و از کاربردهای آن در آموزش و پرورش فراگیرندگان تیزهوش بخصوص در علوم پزشکی سخن به میان آمد.