این پژوهش، به بررسی تحولات سیاسی –اجتماعی ایالت کرمان، در دورهبعد از سقوط صفویه تا پایان دورهزندیه پرداخته است.در روند این بررسی، تأکید اصلی بر شناسایی و مشخص نمودن رخدادهای سیاسی و اجتماعی و اقتصادی ایالت کرمان در این دوران تاریخی خواهد بود تا دراین منظر بتوان ضمن شناخت نسبی این تحولات ، موقعیت جغرافیایی و نقش این ایالت را در تحولات ایران و سطح و گستره ی عملکرد حاکمان رادر ایالت کرمان مشخص نمود. این تحقیق بر مبنای روش تحقیق کتابخانه ای و بر مبنای استفاده تطبیقی از اسناد و منابع اصلی صورت گرفته است. هدف از این نوشتار، ارزیابی و بررسی وضعیت ایالت کرمان در دوران تاریخی مورد بحث و شفاف نمودن ابعاد مبهم و تاریک این دوره از تاریخ کرمان است. این نوشتار به این نتایج دست یافته است که وضعیت اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی ایالت کرمان از زوال حکومت صفویان تا سقوط زندیه تحت تاثیر این واقعیت بود که نقش مواصلاتی این ایالت با منطقه ی سوق الجیشی قندهار در طول دوره افغان ها و افشاریه و موقعیت جغرافیایی این ایالت در همجواری با پایتخت زندیان بود . در طی حکومت هفت ساله افغان ها ، این ایالت مسیر عبور سپاهیان و خانواده های آنان از قندهار به اصفهان بود که مصیبت های بسیاری دامن گیر این ایالت گردید . تحت تأثیر دو لشکرکشی نادرشاه ، وضعیت اقتصادی کرمان سیر نزولی داشت و بحران های شدید اقتصادی گریبان گیر آنان گردید . در دورهحکومت کریم خان زند ، به دلیل همجواری ایالت کرمان با فارس آباد و معمور و با توجه به تلاش کریم خان بر ایجاد امنیت و آسایش، وضعیت اقتصادی، سیاسی و اجتماعی این ایالت رو به بهبود رفت، لیکن در دوره جانشینان کریم خان ، مجدداً این ایالت تحت تأثیر در گیری ها رو به زوال رفت و در نهایت در دوره سلطنت لطفعلی خان زند ، با فرار این آخرین بازمانده زند به کرمان ، شهر مورد حمله آقا محمد خان قاجار در مسیر زوال و تخریب قرار گرفت .