توانایی پیشبینی ناتوانی مالی برای بسیاری از گروههای استفاده کنندگان اطلاعات مالی از جمله سرمایه گذاران، اعتبار دهندگان، حسابرسان، مدیران و قانون گذاران میتواند حائز اهمیت باشد. در این پژوهش تلاش شده است با زاویه دیدی جدید، با استفاده از روند متغیرهای سو د (زیان ) عملیاتی، اجزای سود (زیان) عملیاتی و همچنین جریانهای نقد حاصل از فعالیتهای عملیاتی، ناتوانی مالی شرکتها در قالب الگوهای سریزمانی، پیشبینی شود و دقت پیشبینی ها ی حاصله با الگوی لاجیت مقایسه شود. تحقیق حاضر با آزمون چهار فرضیه، (سه فرضیه اول آن در یک نمونه و فرضیه چهارم در نمونه ای دیگر) به بررسی وجود تفاوت معنی داری بین الگوی لاجیت و الگوهای سری زمانی سود (زیان ) عملیاتی، اجزای سود (زیان) عملیاتی و وجه نقد عملیاتی پرداخته است. دادههای مورد نیاز شامل 440 44 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق ) شرکت-سال از صورتهای مالی سالهای 1372 تا 1388 34) بهادار تهران) برای نمونه اول و 238 شرکت-سال، از صورتهای مالی سال های 1375 تا 1388 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران) برای نمونه دوم استخراج گردیده است. یافتههای حاصل از این پژوهش، نشان میدهد الگوی سریزمانی وجه نقد عملیاتی بر ا لگوی لاجیت ارجح میباشد. همچنین ضمن برتری الگوی لاجیت بر الگوهای سری زمانی سود (زیان ) عملیاتی و اجزای آن، الگوی سریزمانی سود (زیان) عملیاتی بر الگوی سریزمانی اجزای سود عملیاتی ارجح است.