چکیده پژوهش یکی از عوامل موفقیت سازمانها، شناخت و استفاده بهینه از توان و پتانسیل نیروی انسانی است که بدون توجه و استفاده از انرژی نیروی انسانی، سازمانها به اهداف خویش دسترسی پیدا نخواهند کرد. این نیروی انسانی است که کلیه امکانات و وسایل و ابزارهای سازمان را در جهت تحقق اهداف سازمان بکار می گیرد و نقش تعیین کننده ای را در این راستا ایفا می نماید. به منظور افزایش عملکرد نیروی انسانی، روشهای مختلفی وجود دارد که همه آنها در توجه به نیازهای مادی و معنوی آنها خلاصه می شود و امنیت شغلی آنها می تواند تأثیر مستقیمی بر عملکردشان داشته باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه روش های مختلف استخدامی (رسمی- پیمانی- قرارداد کار معین) بر عملکرد کارکنان در ادارات گمرک استان گیلان می باشد. برای دستیابی به هدف اشاره شده، پژوهش گر اقدام به تعریف یک فرضیه اصلی (تأثیر نوع استخدام بر عملکرد کارکنان) و هفت فرضیه فرعی (تأثیر نوع استخدام بر مولفه های توانایی، وضوح، حمایت سازمانی، انگیزه، ارزیابی، اعتبار و محیط زیرمجموعه متغیر عملکرد) نمود و به کمک ابزار پژوهش (پرسشنامه 22 گویه ای عملکرد منابع انسانی)، در نمونه آماری 164 تایی – از جامعه آماری 285 نفری- اقدام به سنجش فرضیه های پژوهش به کمک آزمون ناپارامتریک ویلکاکسون نمود. نتیجه تحلیل های آزمون ویلکاکسون نشان می دهد که فرضیه اصلی پژوهش مورد تأیید قرار گرفت و روش استخدام رسمی، عملکرد کاری کارکنان را بیشتر از روش استخدام پیمانی و روش استخدام قرارداد کار معین ارتقا می بخشد؛ در بررسی رابطه نوع استخدام با مولفه های زیرمجموعه عملکرد نیز مشخص گردید که روش استخدام قرارداد کار معین اثر کمتری به بهبود عملکرد نسبت به دو روش استخدام رسمی و پیمانی دارد و روش استخدام رسمی و پیمانی در رابطه با مولفه های توانایی، حمایت سازمانی و ارزیابی زیرمجموعه عملکرد، تأثیر مشابهی بر عملکرد کارکنان دارد و در رابطه با مولفه های وضوح، انگیزه، اعتبار و محیط، روش استخدام رسمی نسبت به روش استخدام پیمانی تأثیر بیشتری بر عملکرد کارکنان و ادارات گمرک استان گیلان دارد.