نام پژوهشگر: علی تقی زاده کرمانی
هدا پری زاده حسین حسن آبادی
سرطان پستان شایع ترین سرطان در میان زنان است. این پژوهش با هدف مقایسه ی اثربخشی گروه درمانی وجودی و واقعیت درمانی گروهی بر افسردگی، اضطراب، تنیدگی و حل مشکل تصویر تن زنانی که تحت عمل ماستکتومی قرار گرفته اند انجام شد. در این پژوهش نیمه آزمایشی، مداخله ها در قالب 12 جلسه ی دو ساعتی به صورت دوبار در هفته بر روی بیماران مورد مطالعه اجرا شدند. نمونه ی این پژوهش شامل 24 نفر از زنان ساکن در مشهد بود که تحت عمل ماستکتومی قرار گرفته و دوره شیمی درمانی و پرتودرمانی آن ها به پایان رسیده بود. این افراد با روش نمونه گیری داوطلبانه از میان مراجعه کنندگان به مرکز درمانی رضا، بیمارستان امید و بیمارستان امام رضای مشهد انتخاب شدند. ابزارهای سنجش این پژوهش شامل پرسش نامه ی روابط چند بعدی خود-بدن (mbsrq) که شش خرده مقیاس ارزشیابی قیافه، جهت گیری قیافه، ارزش یابی تناسب اندام، جهت گیری تناسب اندام، وزن ذهنی و رضایت بدنی را دربر می گیرد و فرم کوتاه پرسش نامه ی افسردگی، اضطراب، استرس (dass-21) بود. داده ها با روش آماری تحلیل کوواریانس یک متغیری و چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد در مورد حل مشکل تصویر تن، در میان شش خرده مقیاس mbsrq ، دو گروه آزمایش تنها در خرده مقیاس جهت گیری قیافه با یکدیگر تفاوت معنادار داشتند (039/0p=) و در پنج مقیاس ارزش یابی قیافه ، ارزش یابی تناسب اندام، جهت گیری تناسب اندام ، وزن ذهنی و رضایت بدنی تفاوت معناداری را نشان ندادند. بااین وجود، میانگین نمره ی کل آزمون گروه وجودی به صورت معناداری از میانگین گــروه واقعیت-درمـانی (004/0p=) بالاتر بود. نتایج تحلیل نمرات dass-21 تفاوت معناداری را میان نتایج افسردگی، اضطراب و تنیدگی دو گروه آزمایش نشان نداد. با توجه به یافته های پژوهش، گروه درمانی وجودی و واقعیت درمانی گروهی به یک میزان در کاهش اختلالات هیجانی زنان ماستکتومی شده موثرند. بااین وجود، گروه درمانی وجودی به حل موثر مشکل تصویر تن این زنان منجر می گردد، درحالی که واقعیت درمانی گروهی در این زمینه تأثیر معنادار ندارد.