نام پژوهشگر: محمدحسن محب علی
توحید جانباز اسماعیل طلایی
مجموعه بنای آقاجان نسب از بناهای دروه قاجار در بابل است؛اما متاسفانه آنطور که به نظر می رسد توجه جدی به حفظ و نگهداری آثار گرانبهای موجود در این مکان نمی شود.در بیشتر قسمتهای آن کاملا آثار خرابی پیداست ، و تمامی بنا کاملا فرسوده است.مسلما اگر این روند به همین نحو ادامه پیدا کند در دراز مدت آثار سوء این بی توجهی ها را بر این مکان های ارزشمند خواهیم دید. به نظر من همه این مشکلات را می توان با تغییر نگرش نسبت به میراث فرهنگی ، از بین برد. چه تغییر نگرش مسولان مربوطه که به این مکانها فقط به عنوان جایی برای کسب درآمد نیاندیشند و دلسوزانه در حفظ و نگهداری میراث کهن فرهنگ وهنر خود بکوشند و چه تغییر نگاه مردم عزیز که این مکانها را فقط جایی برای تفرج و وقت گذرانی ندانسته و در شناخت علمی و اصولی آثار تاریخی ،فرهنگی و هنری خود جدی تر باشند و در نهایت همه خود را در برابر میراث به جای مانده از پیشینیانی که برای فرهنگ و هنر این مرز وبوم ارزش قایل بوده و در حفظ وپیشرفت آن کوشیده اند مسول بدانیم و سهمی در نگاهداشت ان داشته باشیم. در رساله پیش روآنچه مدنظر می باشد عبارت است از ارائه طرح مرمت و ساماندهی خانه تاریخی آقاجان نسب در جهت ایجاد حیات مجدد و فعالیتی بهینه برای آن و جریان یافتن زندگی دوباره در این بنای بااررش و تاریخی. هدفهای تحقیق :1- ارائه راهکاری برای جلوگیری از نابودی خانه آقاجان نسب و تلاش برای تداوم حیات آن،2- طراحی و ساماندهی دوباره خانه آقاجان نسب،3- ایجاد فضاهای مناسب برای نیازهای زندگی و آماده و مهیا نمودن اینگونه بناهای قدیمی و تاریخی برای شرایط فعلی زندگی امروزی،4- ارائه یک الگوی مناسب برای استفاده در سایر بناها.روش تحقیق:برای اینکه بتوان به طور صحیح آنچه در ذهن میگذرد را عملی نمود نیاز به منابع کتابخانه ای شامل منابع تاریخی، محلی، اطلاعات وضعیت موجود و... می باشد. علاوه بر آن مصاحبه از مردم بومی و مسئولین، همچنین روش های میدانی و مستند نگاری بنا همچون عکسبرداری،برداشت از بنا و تجزیه و تحلیل آنها جزو برنامه تحقیقاتی می باشد.