هدف از پژوهش حاضر ، بررسی میزان اثربخشی روش حساسیت زدایی حرکات چشم و بازپردازش با تاکید بر ضربات دو جانبی، بر کاهش نشانگان مزمن اختلال استرس پس از ضربه جانبازان جنگ بود . روش پژوهش حاضر ،شبه آزمایشی و از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بو د . به منظور انجام این پژوهش تعداد 29 آزمودنی از 64 مورد حائز شرایط ، به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند ؛ سپس اعضای گروه آزمایش به طور متوسط طی هشت جلسه تحت درمان با روش مذکور قرار گرفتند . ابزار مورد استفاده در این پژوهش فهرست اختلال استرس پس از ضربه (pcl) ،(ودرز و همکاران،1994) و همچنین مقیاس اضطراب موقعیتی – خصیصه ای اسپیلبرگر (stai)،( اسپیلبرگر و همکاران1970) بود. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که نشانه های اختلال استرس پس از ضربه در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کاهش یافته بود.