هدف اصلی این مطالعه بررسی درجه ی انتقال نرخ ارز بر شاخص قیمت مصرف کننده تحت شرایط انحراف نرخ واقعی ارز در ایران با استفاده از داده های سری زمانی طی دوره زمانی 1387-1353 می باشد. برای این منظور ابتدا با به کارگیری روش ardl، انحراف نرخ واقعی ارز از مقادیر تعادلی بلندمدت محاسبه شده و سپس در ادامه میزان انتقال نرخ ارز بر شاخص قیمت مصرف کننده با در نظر گرفتن انحراف نرخ واقعی ارز مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تخمین مدل انحراف نرخ واقعی ارز نشان می دهد که انحراف نرخ واقعی ارز از مسیر تعادلی تقریبا در همه ی سالهای مورد مطالعه وجود داشته و سیاست های ارزی و درجه باز بودن اقتصاد از عوامل موثر بر نرخ واقعی ارز هستند. درجه ی باز بودن اقتصاد، نرخ پریمیوم ارز، دارای اثر مثبت و شاخص سیاست های مالی دولت، درآمدهای نفتی دارای اثر منفی بر نرخ واقعی ارز می باشند. پس از تخمین مدل وبرآورد مقادیر انحراف نرخ واقعی ارز این مقادیر به عنوان یک متغیر توضیحی در مدل انتقال نرخ ارز وارد شده و در ادامه به بررسی و تخمین مدل انتقال نرخ ارز با در نظر گرفتن انحراف نرخ واقعی ارز پرداخته شده است که نتایج حاصل از تخمین مدل انتقال حاکی از آن است که درجه انتقال نرخ ارز در کوتاه مدت بسیار اندک بوده و برابر07/0 است که با توجه به درجه ی انتقال نرخ ارز در بلندمدت می توان گفت که درجه ی انتقال نرخ ارز بر شاخص قیمت مصرف کننده به مرور زمان به شدت افزایش یافته است، به طوری که از 07/0 درجه به 42/0 درجه در بلندمدت رسیده است اما همچنان درجه ی انتقال ناقص است. همچنین نتایج نشان می دهد که رابطه مثبت و معنی داری بین انحراف نرخ واقعی ارز و شاخص قیمت مصرف کننده وجود دارد و اثر انحراف نرخ واقعی ارز به مرور زمان بر شاخص قیمت مصرف کننده افزایش می یابد.