هدف از این پژوهش بررسی میزان مطالعه وعلاقه مندی های مطالعاتی در بین زنان خانه دار دارای مدارک تحصیلی دیپلم تا کارشناسی ارشد و نیز زنان بازنشسته است. این مطالعه در نظر دارد نقش کتابخانه های عمومی در ارتقاء فکری و روحی و آگاهی رسانی به این قشر از اعضاء جامعه را به تصویر بکشد. روش پژوهش: این پژوهش با رویکرد کیفی و روش قوم نگاری به اجرا درآمد. برای انجام آن از مصاحبه ساختاریافته استفاده شد. مصاحبه ها پس از پیاده سازی، مقوله بندی و سپس مفاهیمی که از آن به دست آمد، تحلیل شدند. نتایج و یافته های پژوهش نشان داد که: مطالعه در زندگی زنان خانه دار نقشی اساسی دارد و این نقش در ارتباط با آگاهی های فردی، همسر و روابط زناشویی، تربیت فرزندان، تحکیم خانواده و نیز در ارتباط با جامعه تعمیم پذیر است. آنان اطلاعات دریافتی را به اعضای خانواده، همسران و نیز از طریق تحریر مقالات پژوهشی به جامعه انتقال می دهند. منابع جست وجوی اطلاعات در بین آنان شامل تمامی محمل های اطلاعاتی موجود می شود، لیکن کتاب بیشتر مورد توجه است. نگرش زنان خانه دار نسبت به کتابخانه عمومی مثبت است به گونه ایی که برای آنان، مکان امن و مقدس محسوب می شود نیاز اطلاعاتی، آشنایی با آثار فرهنگی، وجود آثار متنوع و به روز و لذت خواندن، از جمله موارد مشوق و مسایلی از قبیل به روز نبودن منابع، کمبود نسخه های موجود، اجرای نظام قفسه بسته، انتخاب کتاب بدون در نظر گرفتن جامعه استفاده کننده، فقدان فضای مناسب برای گروه های مراجعه کننده؛ اعم از کودکان و بازنشستگان و پژوهشگران از موانع استفاده از کتابخانه به دست آمد. زنان خانه دار که امروزه اکثریت تحصیل کردگان خانه دارند، از جمله سرمایه های اجتماعی پنهان در بطن جامعه امروز ما هستند. کتابخانه های عمومی می توانند با شناسایی آنان در بالا بردن میزان آگاهی های اجتماعی و فرهنگی به بهترین نحو استفاده کرده و از آنان به طور مستقیم و غیر مستقیم در تولیدات علمی و سرمایه های اجتماعی بهره مند شوند.