صحبت کردن به زبان انگلیسی، جذاب ترین ، مهمترین و پیچیده ترین مهارت برای زبان آموزان انگلیسی است. مطالعه ی حاضر بر آن است تا خطاهای دستوری مهارت گفتاری فراگیران زبان انگلیسی را در چهار سطح توانایی بررسی نماید. هدف دیگر این تحقیق بررسی فراوانی انواع خطاهای تک واژی و ساختاری زبان آموزان در مهارت گفتاری زبان است. و برای تحقق این اهداف، مجموعه ای شامل 4662 نمونه خطاهای دستوری گفتاری دو گروه مونث و مذکر در چهار سطح توانایی مختلف یعنی مقدماتی: پیش متوسطه ، متوسطه و فوق متوسطه در کانون زبان ایران فراهم شد زبان آموزانی که در این تحقیق شرکت کردند 14 تا 40 ساله بودند با موقعیت های اجتماعی ـ شغلی و تحصیلی متفاوت. خطاهای گفتاری دستوری فراگیران در حین بحث و صحبت کردن در فعالیت های مختلف کلاسی مشاهده و ضبط شد. سپس آن ها را به دو گروه تک واژی و ساختاری تقسیم کردیم و بر اساس مدل جیمز (1998) طبقه بندی نمودیم. فراوانی انواع خطاها و سطح خطاها در دو گروه مذکر و مونث تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که زبان آموزان ایرانی در تمام سطوح با دشواریهایی در ارتباط با یادگیری و به کارگیری ساختارهای دستوری زبان انگلیسی مواجه هستند؛ اما فراوانی خطاها در سطوح بالا در مقایسه با سطوح مقدماتی به طور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد. علاوه بر این، نتایج تحقیق نشان داد که زبان آموزان مونث به صورت قابل ملاحظه ای درصد خطای بیشتری را در مقایسه با زبان آموزان مذکر داشتند. هم چنین زبان آموزان در سطح ساختاری در مقایسه با سطح خطاهای تک واژی مشکلات بیشتری داشتند. در مورد رایج ترین نوع خطا در هر دو سطح و در تمام سطوح توانایی و در هر دو جنس، نتایج نشان داد که خطای انتخاب ناصحیح، بالاترین درصد را به خود اختصاص داده است. یافته های این پژوهش برای مدرسان زبان انگلیسی و کارشناسان تألیف و تهیه ی مطالب آموزشی، مخصوصاً برای کانون زبان ایران، جهت فراهم آوردن زمینه های لازم برای کاهش خطاهای دستوری و در نتیجه ارتقای سطح توانایی زبان آموزان مخصوصاً مهارت مکالمه می تواند مفید باشد.