نام پژوهشگر: علی رضا یاری

بررسی نقش سوپرجاذب بر خصوصیات رشدی گیاهچه های تاغ و آتریپلکس
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه فردوسی مشهد - دانشکده کشاورزی 1391
  شیما زنگویی نسب   حجت امامی

از جمله اقداماتی که در مناطق خشک و نیمه خشک می توان به وسیله آن به حفظ و ذخیره رطوبت در خاک کمک کرد، بهره گیری از اصلاح کننده های خاک می باشد. یکی از راهکار های افزایش بازده آبیاری در این مناطق استفاده از مواد سوپرجاذب است. سوپرجاذب ها، گروهی از اصلاح کننده ها می باشند که می-توانند آب حاصل از آبیاری یا بارندگی را جذب کرده و از فرونشت عمقی آن جلوگیری کنند. به منظور ارزیابی تأثیر پلی مر استاکوزورب (stockosorb)، و دور آبیاری بر رشد و نمو نهال تاغ (haloxylon persicum ) و آتریپلکس (atriplex canensens) و برخی خصوصیات خاک، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در حسین آباد غیناب (بیرجند، ایران) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 5 سطح پلی مر استاکوزورب (0، 1/0، 2/0، 3/0 و 4/0 درصد وزنی) و سه سطح آبیاری (روزانه، هر سه روز یکبار و هر پنج روز یک بار) بودند. نتایج نشان داد که کاربرد پلیمر تأثیر مثبت و معنی-داری (05/0 p<) بر ارتفاع، وزن های تر و خشک اندام های هوایی و ریشه و طول ریشه هر دو گیاه داشت. بیشترین مقادیرتمام شاخص های رشدی گیاهان در تیمار 4/0 درصد پلیمر با دور آبیاری سه روز مشاهده شد. علاوه بر این، کاربرد پلیمر استاکوزورب موجب افزایش معنی دار (05/0 p<) رطوبت اشباع خاک و رطوبت قابل استفاده گیاه شده، ولی جرم مخصوص ظاهری و هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک را به طور معنی داری کاهش داد (p<0.05). با توجه به نتایج حاصل و مشکل تأمین آب برای گیاهان مناطق خشک و نیمه خشک، کاربرد 3/0 درصد وزنی سوپرجاذب همراه با دور آبیاری سه روز یک بار می تواند به عنوان یک روش موفقیت آمیز برای حفظ رطوبت و افزایش رشد و نمو گیاه تاغ و آتریپلکس توصیه شود.