زمینه و هدف : مال اکلوژن کلاس ii یکی از شایعترین اختلالات اکلوژنی در جامعه است.با توجه به اینکه زمان مناسب شروع درمان،طول دوره ی درمان و میزان پاسخ به درمان خصوصاً در درمان های اصلاح رشد نیازمند آگاهی دندانپزشک از تغییرات رشدی اجزای جمجمه-صورتی(craniofacial) است،هدف از این مطالعه بررسی تغییرات رشدی جمجمه-صورتی در بیماران با مال اکلوژن کلاس ii و مقایسه ی آن با گروه دارای اکلوژن نرمال( به عنوان گروه شاهد) می باشد. مواد و روش ها:در این مطالعه ی مقطعی از تعداد 749 سفالوگرام مربوط به بیماران مراجعه کننده به یک مرکز خصوصی رادیولوژی استفاده شد.از این تعداد351 عدد مربوط به بیماران با مال اکلوژن کلاس ii و 398 عدد نیز مربوط به افراد داری اکلوژن نرمال بود.نمونه ها در هر 2 گروه مورد و شاهد به 6 گروه سنی 8-7 سال،10-9 سال،12-11 سال،14-13 سال،17-15 سال و 18 سال به بالا تقسیم شدند.توسط نرم افزار onxcy ceph آنالیز سفالومتری انجام و سپس خطوط و زوایای آناتومیک مورد نیاز برای بررسی رشد ،مشخص و توسط همین نرم افزار محاسبه شدند.از آزمون آماری واریانس و همچنین آزمون های میانه،کروسکال والیس(kruskal wallis) و من-ویتنی برحسب مورد استفاده شد. یافته ها :یافته ها نشان دادند زاویه sna در هر 2 گروه کلاس i وکلاس ii با افزایش سن تقریباً ثابت باقی می ماند. طول قاعده جمجمه وطول موثر مندیبل(co-gn)و همچنین ارتفاع 3/1 میانی و 3/1 تحتانی صورت با افزایش سن افزایش می یابد.بین 2 گروه کلاس i وکلاس ii در متغیر های مربوط به قاعده جمجمه و همچنین ارتفاع عمودی صورت تفاوت آماری معنی داری دیده نشد ولی طول موثر مندیبل در گروه کلاس ii به صورت معنی داری از گروه کلاس i کمتر بود. نتیجه گیری :در سنین پایین به نظر می رسد مندیبل نقش مهمتری در ایجاد رابطه کلاس ii داشته باشد ولی بعد از بلوغ ماگزیلا نیز می تواند در ایجاد این رابطه دخیل باشد. رشد قاعده جمجمه و نیز اجزای عمودی صورت در گروه کلاس ii مشابه گروه نرمال است.

مقدمه: به دنبال معرفی ایمپلنت توسط برنمارک، پیشرفتی مهم در درمان بی دندانی کامل یا پارسیل بوجود آمد. در برخی موارد نیاز به بازسازی ریج آلوئولار تحلیل رفته برای درمان ایمپلنت می باشد. یکی از موارد مهم و ضروری در موفقیت پیوند استخوان، ثابت سازی مناسب پیوند در طول درمان است. به این منظور امروزه از پیچ ها و صفحات تیتانیومی استفاده می گردد. اما استفاده از این مواد مشکلات خاص خود دارد که می توان با استفاده از مواد قابل جذب این مشکلات را به حداقل رساند. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان موفقیت پیچ های قابل جذب در ثابت سازی گرفت های آلوژن در بیمارن دارای تحلیل ریج در مقایسه با پیچ های تیتانیومی می باشد. روش کار: در این مطالعه 10 بیمار که نیازمند آگمنتاسیون ریج آلوئولار خود جهت کارگذاری ایمپلنت به صورت split-mouth بودند شرکت نمودند. پس از بررسی شرایط ورود و خروج؛ تمامی بیمارانی که وارد مطالعه شدند رضایتنامه مربوطه را امضا نمودند. نواحی نیازمند پیوند با استفاده از آلوگرفت بازسازی شدند. سپس به منظور ثابت سازی، به صورت تصادفی از پیچ های تیتانیومی و قابل جذب استفاده شد. سپس cbct بیماران بلافاصله پس از جراحی و 6 ماه پس از آن به منظور اندازه گیری عرض ریج بررسی گشت. داده ها در نرم افزار spss نسخه 11.0 جمع آوری و با درجه اطمینان 95% آنالیز گشت. نتایج: در این مطالعه 12 آلوگرفت (7 فک بالا و 5 فک پایین) برای 9 بیمار (5 مرد و 4 زن) کار گذاشته شد. پس از 6 ماه در هر دو گروه پیچ تیتانیومی و پیچ جذبی عرض ریج نسبت به عرض اولیه پس از جراحی به صورت معناداری کاهش یافت(p-value<0.05). اما تفاوت میان دو گروه در هر دو اندازه گیری معنادار نبود (p-value>0.05). همچنین هیچگونه تفاوت معنادری میان فک بالا و پایین و نیز زن و مرد در هر دو اندازه گیری مشاهده نشد (p-value>0.05). نتیجه گیری: استفاده از پیچ های قابل جذب نسبت به پیچ های تیتانیومی می تواند نتایج مشابهی در موفقیت پیوند داشته باشد با اینکه عوارض پیچ های تیتانیومی نیز وجود نخواهد داشت.

شایع ترین دندان های نهفته, مولر های سوم فک بالا وپایین وبعد کانین های فک بالا وپرمولر های فک پایین میباشند.مولر های سوم آخرین دندان هایی هستند که میرویند وبنابراین به احتمال زیاد فضای کافی برای رویش ندارند و نهفته باقی می مانند.دندان مولر سوم نهفته به دلایل ایجاد عوارض مشکل ساز گوناگون باید جراحی واز محیط دهان خارج گردند.از جمله این عوارض علاوه بر مشکلات پریودنتال سبب فشار از سوی مولر سوم نهفته روی ریشه ی دندان مجاور وتحلیل ریشه می شود و یا اینکه اطراف آنها کیست و تومورهای خوش خیم تشکیل میشود و کیست ها تدریجا بزرگ می شود وسبب تخریب ، تضعیف و حتی شکستگی استخوان می شود . همچنین می توانند ایجاد دردهای با علت نامشخص و منتشر به نواحی سروگردن نمایند. کشیدن به موقع علاوه بر اینکه از عوارض پس از عمل می کاهد ترمیم را امکان پذیرتر و از مشکلاتی که نام برده شد پیش گیری می کند. ازطرفی خارج کردن دندان عقل ممکن است سبب بروزمشکلات پریودنتال برای دندان های مجاور ناحیه ی جراحی ،از دست رفتن چسبندگی لثه و بافت های پریودنشیوم و به دنبال آن ایجاد پاکت در دیستال این دندان ها و بروز پریودنتیت شود. هدف از انجام این مطالعه:تاثیر حذف دندان مولر سوم نهفته بروضعیت پریودنتال مولر دوم فک بالا است. مواد وروش ها:30بیمار مراجعه کننده به بخش جراحی دانشکده دندانپزشکی مشهد٬با محدوده سنی 18تا23 سال٬پس از بررسی شرایط ورود و خروج٬وارد مطالعه شدند. برای هر بیمار شاخص های عمق پاکت٬از دست دادن چسبندگی لثه٬شاخص پلاک٬شاخص لثه و خونریزی بعد از پروب کردن٬در سه ناحیه شامل میددیستال٬دیستو باکال و دیستولینگوال از هر دندان٬در دو زمان قبل و 6 ماه بعد از جراحی٬اندازه گیری و ثبت شدند. نتایج:طبق نتایج به دست آمده از مقایسه میانگین عمق پاکت واز دست دادن چسبندگی لثه در دیستال مولر دوم ماگزیلا٬در دو زمان قبل و 6 ماه بعد از عمل٬مشاهده می گردد که شاخص عمق پاکت و از دست دادن چسبندگی لثه افزایش یافته است اما این میزان افزایش معنی دار نبوده است ( p= 0/187عمق پاکت))p=0.532از دست دادن چسبندگی لثه ( اما شاخص پلاک ٬شاخص لثه ومیزان خونریزی هر سه با گذشت زمان به طور معنی داری کاهش یافته اند.(شاخص پلاک p<0.001)( میزان خونریزی p= 0/068 (شاخص لثه.p= 0/068) نتیجه گیری:نتیجه ی مطالعه ی ما نشان داد که جراحی دندان مولر سوم ماگزیلا٬تأثیر منفی بر روی بافت های پریودنتال دندان مولر دوم مجاور آن ندارد و انجام این عمل٬سلامت این دندان را به مخاطره نمی اندازد.

عمل جراحی ماگزیلا و بطور اختصاصی تر استئوتومیl le fort که روش انتخابی برای جراحی دفورمیتی های ماگزیلا است، موجب تغییرات محسوسی در بینی می شود. برای نمونه پهن شدگی عرض بینی و تغییرات محتمل در ساختار و پشت نوک بینی که به جهت حرکت استخوان بستگی دارد، جابجایی بافت نرم و ضخیم شدگی پوست از آن جمله اند. یک تکنیک جراحی برای کنترل پهن شدگی قاعده ی بینی تکنیک cinch قاعده ی بینی است.

در بیمارانی که کاندید جراحی های فک و صورت هستند عوارضی ناخواسته سبب بروز تغییرات در بافتهای صورت می شوند. با توجه به عدم کنترل جراح بر روی تغییراتی که در بافتهای نرم و سخت اطراف رخ می دهد روشهایی نیز وجود دارند که سبب کاهش این تغییرات ناخواسته می شوند. از جمله عوارض بالقوه در جراحی sarpe ( surgically assisted rapid palatal expantion ) تغییراتی اند که بر روی بافتهای نرم بینی و لب ممکن است بوجود آیند که در این مطالعه اثر alar cinch در کاهش تغییرات بافت لب و بینی مورد بررسی قرار می گیرند.