با توجه به بالا بودن میزان شیوع کمردرد در جوامع مختلف، تعیین مناسب ترین درمان برای کمردرد بسیار مورد توجه قرار گرفته است. به نظر می رسد که کاهش ثبات و ضعف عضلات ثبات دهنده ستون فقرات از علتهای احتمالی ایجاد کمردرد باشند. هدف از این مطالعه بررسی اندازه عضله مولتی فیدوس کمر در حالت های نرمال، خم شده به جلو و خم شده به عقب ستون فقرات کمر با و بدون حرکت اندام فوقانی در زنان سالم و مبتلا به کمر درد مزمن غیراختصاصی می باشد. در یک مطالعه تحلیلی، سطح مقطع عرضی عضله ی مولتی فیدوس در42 زن (21زن مبتلا به کمردرد و 21 زن سالم) توسط دستگاه اولتراسونوگرافی در سطح l5-s1 ستون فقرات اندازه گیری شد. سطح مقطع عضله مولتی فیدوس در سه وضعیت نرمال، خم شده به جلو و خم شده به عقب ستون فقرات با و بدون حرکت اندام فوقانی در وضعیت خوابیده به شکم مورد بررسی قرار گرفت. آنالیز اندازه گیری مکرر نشان داد که اندازه سطح مقطع عضله مولتی فیدوس کمری بین وضعیتهای نرمال، خم شده به جلو و خم شده به عقب در هر گروه اختلاف معنی داری وجود دارد. آنالیزهای بعدی نشان داد که اندازه سطح مقطع مولتی فیدوس در وضعیت خم شده به جلو کمتر از وضعیت نرمال بوده و در وضعیت خم شده به عقب بیشتر از وضعیت خم شده به جلو بود (در همه موارد (p<0.05. آنالیز آماری بین گروهها نشان داد که اختلاف معنی داری بین دو گروه سالم و بیمار در اندازه سطح مقطع مولتی فیدوس کمری در تمام وضعیتهای آزمون مشاهده نشده است (در همه موارد (p>0.05. با توجه به نتایج به نظر میرسد که وضعیت نرمال ستون فقرات و یا وضعیت افزایش قوس کمر می توانند بعنوان وضعیتهای مناسب جهت تقویت و بهبود عضله مولتی فیدوس مورد توجه قرار گیرند. بهرحال مطالعات آتی با نمونه های بیشتر توصیه می گردد.