دی اکسید تیتانیوم به دلیل خاصیت فتوکاتالیستی و آب دوستی یکی از مهم ترین نیمه هادی هایی است که در چند دهه ی اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. ترکیب دو خاصیت فتوکاتالیستی و آب دوستی منجر به وجود خاصیت خود تمیز شوندگی می شود. اما دی اکسید تیتانیوم این خاصیت را تنها در محدوده ی طول موج نور فرابنفش از خود نشان میدهد. اگر بتوان با افزودن عناصری به دی اکسید تیتانیوم خاصیت خود تمیز شوندگی را در محدوده ی طول موج نور مرئی فعال کرد، کاربرد این نوع پوشش به مراتب بیشتر خواهد بود. در این پژوهش در مرحله ی اول به بررسی اثر افزودن یون فلز انتقالی وانادیوم (با سه غلظت 0.06و0.09 و 2 درصد اتمی ) به دی اکسید تیتانیوم به روش سل-ژل و با استفاده از پوشش دهی غوطه وری و بر روی زیر لایه های شیشه ای پرداختیم و در مرحله دوم افزودن وانادیوم را به محلول دی اکسید تیتانیوم- دی اکسید سیلیسیوم، مورد مطالعه قرار دادیم و بهینه ی مقدار افزودن وانادیوم را به لحاظ خاصیت خود تمیز شوندگی مطلوب در محدوده های مختلف از طول موج طیف جذبی، به دست آوردیم. خواص فتو کاتالیستی ، اپتیکی، آب دوستی، زبری سطح، مورفولوژی و سختی و چسبندگی این پوشش ها مورد بررسی قرار گرفت. نهایتا به این نتیجه رسیدیم که افزودن وانادیوم باعث کاهش خاصیت فتوکاتالیستی می شود و میزان بهینه ی آن باعث افزایش خاصیت آب دوستی سطوح پوشش داده شده، خواهد شد.