هدف این مطالعه ارزیابی جیره ی غنی از انرژی حاوی مکمل چربی در دوره خشکی بر فاصله زایش تا گیرایی، میزان گیرایی، تعداد تلقیح به ازای هر آبستنی، میزان گیرایی اولین تلقیح، فاصله تا اولین تلقیح، غلظت پلاسمایی پروژسترون و نمری بدنی در گاوهای شیری نژاد هولشتاین - فریزین در شرایط مزرعه بود. 48 گاو شیری در دو دامداری صنعتی (24 رأس در هر یک) انتخاب شدند، در هر دامداری 12 گاو به عنوان کنترل و 12 گاو به عنوان گروه درمانی در یک طرح ضربدری بودند. درمان های تغذیه ای تقریباً 21 روز پیش از زمان های مورد انتظار برای زایش شروع شدند. نمری بدنی در طول 60 روز اول شیرواری ارزیابی شدند. نمونه های خون در روزهای 15، 30، 45 و 60 بعد از زایش برای تعیین سطوح پروژسترون سرم گرفته شدند. شاخص های تولید مثلی براساس داده ها و فعالیت های ثبت شده در دامداری محاسبه شدند. نمره وضعیت بدنی در گاوهایی که چربی دریافت کردند درمقایسه با گروه کنترل به طور معنی داری افزایش یافت (p<0/05). هیچ تفاوت معنی داری در فاصله ی زایش تا گیرایی ](کنترل،46±119) ; (درمان،42± 3/107)[، میزان گیرایی ]( کنترل، %66) ; (درمان، %36)[ و میزان گیرایی در تلقیح اول ]( کنترل، %64) ; (درمان، %54)[ بین دو گروه وجود نداشت. فاصله زایش تا اولین تلقیح ]( کنترل،83/27± 28/95) ; (درمان، 08/25±76/78)[ در گاوهایی که چربی دریافت کردند پایین تر از گروه کنترل بود. درکل، میزان گیرایی کاهش یافت، تعداد تلقیحات به ازای هر آبستنی]( کنترل، 55/1) ; (درمان،76/2)[ افزایش یافت ولی فاصله زایش تا گیرایی و فاصله زایش تا اولین تلقیح بهبود یافت. به علاوه، گاوهایی که مکمل چربی دریافت می کردند پروژسترون پلاسمایی کمتر از گاوهای گروه کنترل داشتند. داده ها بهبود فاصله زایش تا گیرایی را نشان می دهند، بنابراین لزوم مطالعات بیشتر بر سایر جنبه های چربی تغذیه ای در دوره خشکی را براساس ارزیابی پاسخ ها در شاخص های متابولیسم انرژی و سیمای هورمونی گاوهایی که مکمل چربی در جیره دریافت می کنند را نشان می دهد، تا فواید و مضرات بالقوه چنین استراتژی در مدیریت تغذیه دوره خشکی بیشتر مشخص شود.