در این پایان نامه هدف معرفی شاخص جدیدی به نام نارومی-کاتایاما و ارائه ی کاربردهای آن می باشد. یکی از مهم ترین آن ها یافتن کران هایی برای پیچیدگی در گراف است. سپس کران هایی برای این شاخص با استفاده از مفهوم پوشش در گراف می یابیم. همچنین مقادیر فرینه ی این شاخص را در کلاس های مختلفی از گراف ها همچون گراف های همبند، درخت ها و درخت های شیمیایی بیان کرده و مقدار این شاخص را در گراف های مولکولی فولرن ها، نانولوله ها و نانوستاره ها محاسبه می کنیم.