این آزمایش برای بررسی تاثیر سطوح مختلف انرژی و چربی جیره غذایی برعملکرد، ذخیره چربی لاشه و همبستگی آن با متابولیت های چربی خون جوجه های گوشتی به اجرا در آمد. در این طرح از 240 قطعه جوجه نژاد کاب 500 گوشتی در یک آزمایش فاکتوریل 3×2 با دو سطح انرژی قابل متابولیسم (2900 و 3050 کیلوکالری در هرکیلوگرم) و سه سطح چربی (صفر، 5/2 و 5 درصد) در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار و در هر تکرار 10 قطعه جوجه گوشتی که تا سن 42 روزگی پرورش یافتند، استفاده شد. ترکیب جیره آزمایشی براساس راهنمای پرورش جوجه های گوشتی کاپ 500، در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که وزن زنده و مصرف دان روزانه (گرم) به طور معنی دار تحت تاثیر سطح انرژی و چربی قرار گرفت (05/0> p )، اما ضریب تبدیل غذایی به صورت آماری تحت تاثیر سطح انرژی جیره قرار نگرفت. وزن لاشه، چربی محوطه بطنی و نسبت چربی محوطه بطنی به وزن لاشه، تحت تاثیر چربی جیره های غذایی قرار گرفت (05/0> p ). بازده لاشه، چربی خام عضله سینه و چربی خام کبد تحت تاثیر چربی جیره قرار نگرفت. با افزایش سطح چربی مقدار وزن لاشه افزایش و مقدار چربی محوطه بطنی کاهش یافت (05/0> p ). تاثیر سطوح مختلف انرژی بر خصوصیات لاشه معنی دار نبود. متابولیت های خونی تری گلیسرید، کلسترول، ldl و vldl تحت تاثیر چربی و انرژی جیره های غذایی قرار گرفت (05/0>p ). اما hdl، تحت تاثیر انرژی جیره قرار نگرفت. با افزایش سطح چربی مقادیر ldl و vldl افزایش و مقدار کلسترول کاهش یافت. ارتباط معنی داری و مثبت بین وزن زنده و تری گلیسرید، وزن زنده و کلسترول، درصد چربی محوطه بطنی و تری گلیسرید، درصد چربی خام عضله سینه و درصد چربی خام کبد، تری گلیسرید و کلسترول، تری گلیسرید و hdl، کلسترول و hdl، ldl و vldl و ارتباط معنی داری و منفی بین تری گلیسرید و vldl، کلسترول وldl ، کلسترول و vldl، hdl و ldl، hdl و vldl، یافت شد. نتایج این تحقیق نشان داد که می توان با استفاده از سطوح مناسب چربی های غیراشباع (مانند روغن کلزا) وزن لاشه جوجه های گوشتی را بهبود بخشید و چربی محوطه بطنی لاشه را کاهش داد. همچنین استفاده از سطوح مناسب انرژی و روغن های گیاهی می تواند نقش مفیدی در کنترل شاخص های متابولیت های چربی خون جوجه های گوشتی ایفا کند.

چکیده آزمایشی به منظور بررسی اثرات فرم فیزیکی دان (پلت وآردی) و مکمل‎های خوراکی پروبیوتیک (پری‎مالاک) و پری‎بیوتیک (فرمکتو) برعملکرد و خصوصیات لاشه جوجه‏های‏گوشتی صورت گرفت. تعداد 264 قطعه جوجه‏گوشتی سویه تجاری کاب 500 (از هر دو جنس نر و ماده) به مدت 42 روز بر روی بستر در پن های مختلف پرورش داده شد. جیره‏های غذایی مورد آزمایش در دوره پیش‎دان (1تا14)، میان‏دان (15تا28) روزگی و یک جیره پس دان بعد از اعمال تیمارها از سن (29تا42) روزگی به صورت آزاد در اختیار پرندگان قرار گرفت. این تحقیق به صورت آزمایشات فاکتوریل 23 در قالب طرح های کاملاً تصادفی، با 24 واحد آزمایشی (8 تیمار با 3 تکرار و 11 قطعه جوجه گوشتی در هرتکرار) انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو فرم دان (آردی و پلت) × دو سطح پـروبـیوتیــک (صفر و900 گرم در تن) × دو سطـح پـری‏بیوتیـک (صفر و 2 کیلوگرم در تن) بودند. در طول تحقیق صفاتی همچون میزان مصرف خوراک، وزن زنده و ضریب تبدیل غذایی به صورت هفتگی و صفات خصوصیات لاشه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که اثر شکل دان بر مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک در دوره های مختلف پرورشی جوجه‏های گوشتی معنی‎دار بود (05/0>p). بطوری که دان پلت منجر به افزایش وزن بدن، مصرف بیشتر خوراک و بهبود ضریب تبدیل خوراک نسبت به دان آردی شد. مکمل‏های خوراکی پروبیوتیک و پری‏بیوتیک سبب بهبود معنی‎دار عملکرد جوجه‏های گوشتی نگردید (05/0<p)، اگرچه پروبیوتیک (پریمالاک) به طور معنی‏داری ضریب تبدیل خوراک را در سن 1تا21 روزگی بهبود داد (05/0>p). بین اثرات متقابل شکل دان × پروبیوتیک در صفت افزایش وزن روزهای 28 و 35 اثر معنی‎دار وجود داشت (05/0>p). همچنین افزودن همزمان مکمل‏های خوراکی پروبیوتیک × پری‎بیوتیک اثر معنی‎داری بر ضریب تبدیل غذایی در روزهای 28 و 35 روزگی داشت (05/0>p). در مورد تأثیر تیمارهای آزمایشی بر خصوصیات لاشه فرم دان اثر معنی‏داری نداشته است (05/0<p)، مکمل‏های خوراکی پروبیوتیک و پری‏بیوتیک هیچ گونه اثر معنی‏داری در خصوصیات لاشه نداشت (05/0<p). بطور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که شکل دان به صورت پلت باعث بهبود عملکرد جوجه‏های گوشتی می‎شود. واژه‎های کلیدی: پلت وآردی، پری‎مالاک، فرمکتو، عملکرد جوجه‏های‏گوشتی