چکیده: هدف این پژوهش بررسی تاثیر مشاوره گروهی با رویکرد عقلانی هیجانی رفتاری بر سازگاری اجتماعی دانش آموزان پسر پایه سوم مقطع راهنمایی بود. به منظور انجام این پژوهش، 30 نفر از دانش آموزانی که در مقیاس سازگاری اجتماعی نمره ی پایینی (کمتر از نقطه برش) به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب و به طریق جایگزینی تصادفی در گروه های 15 نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. متغیر مستقل در 4 هفته متوالی طی 8 جلسه ی 90 دقیقه ای و برای گروه آزمایش اجرا گردید،اما گروه گواه سیر طبیعی تحصیل خود را ادامه دادند. به منظور سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه سازگاری اجتماعی کالیفرنیا (cip)استفاده شد. روش پژوهش نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و گواه بود. نتایج آزمون تحلیل کواریانس یک راهه نشان داد که: دانش آموزان گروه های آموزشی و گواه از لحاظ 6 خرده مقیاس آزمون سازگاری اجتماعی (قالب های اجتماعی، مهارتهای اجتماعی، علایق ضداجتماعی، روابط خانوادگی، روابط مدرسه ای و روابط اجتماعی.) متفاوتند. در نهایت، یافته ها گواه آن است که مشاوره عقلانی- هیجانی- رفتاری باعث افزایش سازگاری اجتماعی در دانش آموزان گروه آزمایشی در مقایسه با گروه گواه گردید.