نام پژوهشگر: پروپروانه شاه حسینی
سمیه صیدی اکبر پرهیزکار
چکیده: کاربری زمین به مفهوم نوع استفاده از سطح اراضی یک شهر است. شیوه ی استفاده از زمین می تواند تأثیر بسزایی در امور حمل و نقل و ترافیک آن منطقه و مناطق همجوار داشته باشد. پویایی کاربری زمین و ارتباط حمل و نقل بسیار پیچیده است و همواره برقراری رابطه علت و معلول در این مورد میسر نیست. برای نمونه روشن است که اثر اصلاح زیربناهای حمل و نقل تأثیر ژرفی بر فعالیت های کاربری زمین و ارزش زمین خواهد گذاشت. نظام حمل و نقل و ترافیک به عنوان بخشی از فعالیت های شهری بیان کننده پویایی و حیات یک مجموعه شهری است. امروزه از مهم ترین مسائل و معضلات شهری به خصوص مناطق شهری کشورهای توسعه نیافته، حمل و نقل عمومی درون شهری است. واضح است که بدون توجه به آثار حمل و نقل و ترافیک و بدون مطالعات تأثیر کاربری زمین بر روی شبکه معابر و محیط زیست مشکلات زیادی شهرها را احاطه می کند و نظر به این که یکی از وظایف اصلی شهرسازان و متخصصین طراحی فضاهای شهری، ایجاد محیطی مناسب و آرام برای شهروندان است، لزوم توجه به مقوله حمل و نقل و ترافیک امری اجتناب ناپذیر خواهد بود. بر این اساس هدف از پژوهش حاضر عبارت است از هدف اصلی که تحلیل کاربری اراضی شهری ایلام با تأکید بر حمل و نقل آن و دیگر اهداف شامل: 1) بررسی رابطه بین شبکه حمل و نقل درون شهری و کاربری آموزشی در شهر ایلام؛ 2) بررسی رابطه بین استفاده از ناوگان حمل و نقل شهری (اتوبوس) و کیفیت اتوبوس ها در شهر ایلام؛ 3) بررسی رابطه بین استفاده کم از ناوگان حمل و نقل شهری (اتوبوس) و تعداد اتوبوس ها در شهر ایلام. در این تحقیق از چند روش برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است، بخشی از آن از روش کتابخانه ای و بخش دیگر از طریق مراجعه به مراکز اداری صورت پذیرفته است. بخش دیگری از اطلاعات از طریق توزیع پرسشنامه و مصاحبه و مشاهده حضوری صورت گرفته است. روش آماری که در این زمینه صورت پذیرفته است استفاده از spss می باشد. به طور کلی نتایج حاصل از فرضیات به ما نشان می دهد که هرچه اتوبوس ها از کیفیت بالاتری برخوردار باشند، به همان میزان شاهد استفاده بیشتر مردم از آنها خواهیم بود. همچنین تعداد کم اتوبوس های شهری سبب عدم استفاده از آنها و تشویق مردم به استفاده از خودروهای شخصی و افزایش ترافیک خواهد شد.