شرایط اقلیمی به طور بارزی بر رشد و عملکرد گیاهان زراعی تأثیر گذار هستند و تغییر اندک شرایط جوی ممکن است اثر زیادی بر عملکرد داشته باشد. برای تصمیمات مدیریتی مناسب جهت سازگاری با تغییر اقلیم، ابتدا بایستی میزان اثرات این پدیده را ارزیابی کنیم و سپس آن را بررسی کنیم که برای هر منطقه چه محصولی را در چه تاریخی کشت کنیم تا کمترین آسیب را از تغییر اقلیم متحمل شویم. لذا در این تحقیق به ارزیابی عملکرد سیب زمینی در منطقه مشهد می پردازیم. در این تحقیق از دو مدل گردش عمومی جو (ipcm4 و hadcm3) تحت سه سناریوی تغییر اقلیم (a1b ،a2 و b1 ) و سه دوره زمانی 2039-2010 ، 2069-2040 ، 2070-2099 استفاده شد. داده های حاصل از این مدل ها توسط مولد تصادفی داده lar-wg به صورت روزانه و در مقیاس ایستگاهی ریز مقیاس شدند. داده های اقلیمی تولید شده به همراه داده های حاصل از عملیات میدانی انجام شده بر روی گیاه سیب زمینی به عنوان ورودی به مدل هوا-محصول dssat داده شد. این مدل با استفاده از مدل substor عملکرد، بیومس و شاخص سطح برگ را پیش بینی کرد. نتایج نشان داد که عملکرد در طی 100 سال آینده نسبت به دوره آینده کاهش می یابد. در بررسیهای انجام شده در این تحقیق بیشترین عملکرد (10263) مربوط به دوره ی اول از سناریوی a1b در مدل ipcm می باشد و کمترین عملکرد (2) در دوره ی سوم از سناریوی a2 و مدل hadcm اتفاق افتاد. بیشترین بیومس (21805) در دوره ی سوم از سناریوی a2 در مدل ipcm4 و کمترین مقدار بیومس (5924) در دوره ی دوم از سناریوی a2 در مدل hadcm3 برآورد شده است. بیشترین مقدار شاخص سطح برگ (58/26) در دوره ی سوم از سناریوی a2 در مدل ipcm4 و کمترین مقدار شاخص سطح برگ (74/1) در دوره ی دوم از سناریوی a2 در مدل hadcm3 برآورد شده است. بیشترین دمای حداکثر (5/39) برای دوره ی سوم از سناریوی a2 و مدل hadcm و کمترین دمای حداکثر (35) در دوره ی اول از سناریوی a1b در هر دو مدل hadcm و ipcm برآورد شد. بیشترین دمای حداقل (3/24) در دوره ی سوم از سناریوی a2 در مدل hadcm و کمترین دمای حداقل برای دوره ی اول از سناریوی b1 مدل hadcm تخمین زده شد. بیشترین بارش تجمعی برآورد شده در طول فصل رشد (35/37) در دوره ی سوم از سناریوی a2در مدل hadcm3 و کمترین بارش تجمعی برآورد شده در طول فصل رشد (95/32) در دوره ی سوم از سناریویa1b در مدل ipcm4 دیده می شود.