مصرف کنند گان دارای حقوقی هستند که از جمله آن می توان به حق ایمنی، حق اطلاع داشتن، حق انتخاب و حق شنیده شدن اشاره نمود. انطباق محصولات و خدمات با استانداردها تضمینی برای کیفیت، ایمنی و افزایش اعتماد جامعه است. در زمینه اجرای استانداردها نیز یکی از موارد مهم باید بحث درباره توسعه ایمنی و بهداشت جامعه باشد و دستاوردها و منافع حاصل از آن باید به استحضار مردم برسد. سازمان استاندارد ایران، از سال 1388، اجرای طرح طاها را با هدف ارتقاء سلامت و ایمنی جامعه از طریق کنترل کیفیت اقلام موجود در بازار، ملموس نمودن حضور استاندارد در جامعه، اعتمادسازی در جامعه و افزایش توجه جامعه به کیفیت قابل قبول آغاز نمود. هدف از انجام این تحقیق، ارائه متدولو‍ژی به منظور ارزیابی اثربخشی طرح طاها و مطالعه موردی اثربخشی در حوزه صنایع غذایی استان یزد می باشد. بدین منظور، اثربخشی طرح طاها در دو بعد کمی و کیفی مورد سنجش قرار گرفت. در بعد کمی، مبنای ارزیابی اثربخشی، مقایسه شاخص کیفی مواد غذایی استان، قبل و بعد از اجرای طرح طاها بود. در بعد کیفی نیز، پرسشنامه هایی مجزا برای مصرف کنندگان، عرضه کنندگان و تولید کنندگان تدوین و پس از تأیید روایی و پایایی آنها، بین نمونه های آماری توزیع گردید. یافته های تحقیق در بعد کمی، بهبود قابل ملاحظه ای را در شاخص کیفی مواد غذایی استان، قبل و بعد از اجرای طرح طاها نشان نداد. اما در بعد کیفی، یافته ها دلالت بر اثربخشی این طرح در حوزه مصرف کنندگان، عرضه کنندگان و تولید کنندگان مواد غذایی در استان یزد داشت. با توجه به نتایج تحقیق به دست آمده، به نظر می رسد سازمان استاندارد می تواند با اجرای کامل طرح طاها، در راستای دست یابی به اهداف بلندمدت خود گام بردارد. در این رابطه راهکارهایی از قبیل استانداردسازی ارائه خدمات توسط سازمان استاندارد، فرهنگ سازی در جامعه به خصوص در قشر دانش آموزی و همچنین ارتباط بیشتر استاندارد و دانشگاه ها به منظور کمک به حل مشکلات کیفی صنایع تولیدی کشور پیشنهاد می شود.

با افزایش توجهات به مقوله ی محیط زیست و حفاظت از آن، تولید سبز به یک مسئله ی مهم برای بسیاری از شرکت ها تبدیل شده است. از این رو بسیاری از شرکت ها آموخته اند که کالاها و خدمات خود را از تأمین کنندگانی خریداری کنند که بتوانند علاوه بر هزینه ی کمتر،کیفیت بالاتر و زمان تحویل کوتاه تر؛ به استانداردها و رهنمودهای زیست محیطی نیز توجه نمایند. از این رو به منظور یاری رساندن به شرکت ها در زمینه ی انتخاب تأمین کنندگان سبز، در تحقیق حاضر سعی شده است با استفاده از شبکه های عصبی مصنوعی به عنوان یک ابزار قدرت مند در پردازش اطلاعات غیرخطی، مدلی جهت ارزیابی و پیش بینی میزان سبز بودن تأمین کنندگان ارائه شود. مدل ارائه شده با پیش بینی میزان سبز بودن تأمین کنندگان فولادآلیاژی ایران، امکان پیش بینی تأمین کنندگان جدید را برای این شرکت فراهم کرده است. همچنین این مدل با مدل معادلات ساختاری مقایسه شده است و برتری شبکه ی عصبی مصنوعی در تبیین مدل پروهش مورد تأیید قرار گرفته است. در ادامه با توجه به تحلیل حساسیت شبکه ی عصبی شاخص های طراحی سبز و سیستم های نظارتی جهت رعایت استاندارهای زیست محیطی به عنوان موثرترین عوامل در سبز بودن تامین کنندگان انتخاب شده اند. در نهایت پیشنهادات کاربردی در مورد انتخاب بهترین تأمین کننده ی سبز برای شرکت فولادآلیاژی ارائه شده است.