دیوان فروغ فرّخزاد، اثری ارزشمند و ماندگار در ادبیات فارسی است. که تحلیل و بررسی این دیوان، از دیدگاه نقد فرمالیستی، جلوه ها و زیبایی های ظاهری و باطنی اثر را آشکار می سازد. فرمالیست به بررسی جنبه های شکلی و صوری اثر می پردازد و اثر را فارغ از مسائل تاریخی، اجتماعی، روانی و حواشی متن بررسی می کنند. در این رساله، روش فرمالیستی، بر مجموعه شعر فروغ فرّخ زاد، به کار رفته است، بدین شکل که در آغاز به معرفی فرمالیسم و شیوه ی کار آن ها، و بعد از آن به تحلیل فرمالیستی شعرهای فروغ فرّخ زاد پرداخته است و در بررسی های انجام شده نتایجی حاصل شده است، که به صورت مختصر عبارتند از: واژه های بسامدی ای، چون(شب وتاریکی، عشق ، پنجره، نور، ستاره، ماه، آب، زنده ، و زندگی، دست، پرنده و پرواز، گیسو) که درحقیقت کلمات کلیدی شعر او محسوب می شوند، کلماتی که دنیای اندیشگی او آشکار می سازند، از نظر وزن، همه ی اشعار او را دارای وزن هستند امّا نه وزنی که دقیقاً مبتنی بر قواعد عروضی شعر کلاسیک باشند. و از نظر عناصر زیبایی شناختی، عناصری چون (اضافه ی تشبیهی، اضافه ی استعاری، تشخیص، تشبیه و تکرار) در بالاترین حدّ خود قرار دارند به خصوص تکرار، که به وفور در تمامی شعرهایش دیده می شود به طوری که فروغ را می توان «شاعر تکرار» نامید. ازنظر انسجام، بین بندبه بند شعرها انسجامی حاکم نیست بلکه پیوندی ذهنی موجب وحدت بخشیدن به کل شعرش می شود، از لحاظ موتیف، شعرهایش دارای موتیف های(ازدواج، دل مشغولی به دوران کودکی، کارهای خانه داری، مظلومیّت، زودباوری) می باشد. از لحاظ واژگان اروتیکی، واژگانی، چون(بوسه، آغوش، هوس، بستر، همخوابگی و...) موجب نوعی هنجارگریزی در شعر او شده اند.

«چکیده» مبارزات مسلّحانه یکی از مسایل حساس جامعه در دوره ی پهلوی دوم بود که در به ثمررساندن انقلاب مردم نقش چشم گیری داشته است . این جریان بازتاب گسترده ای در تاریخ معاصر ایران داشت به نوعی ادبیّات و رمان نویسی ایران را تحت تأثیر قرار داد تا جایی که بسیاری از شاعران و نویسندگان، موضوع آثار خود را به جنبش چریکی و ستایش قهرمانان این جنبش اختصاص دادند. مهم ترین ویژگی و پیامد جریان های چریکی، ایجاد ترکی اساسی در بنیان پوشالین حکومت پهلوی بود. اگرچه مبارزات مسلّحانه به ظاهر از لحاظ نظامی شکست خورد و جوانان بسیاری به خاک وخون کشیده شدند امّا راه را برای انقلاب مردم هموار ساخت تاجایی که گروه های زیادی، به سیل انقلاب پیوستند. در ادبیّات ایران، بنفشه حجازی از چهره های شاخصی است که رمانی سیاسی- تاریخی دراین زمینه نگاشت و به گزارش جنبش های مسلّحانه علیه رژیم پهلوی دوم پرداخت. نگارنده دراین پژوهش سعی کرده که رمان ایمپالای سرخ را برمبنای نقد تاریخی تجزیه وتحلیل کند و اشارات و تلمیحات تاریخی دراین رمان را با توجّه به مستندات تاریخی بازشکافی و نقاط قوّت و ضعف آن را مشخص نماید و به این نکته پاسخ دهد که حجازی تا چه حد توانسته واقعیّت جنبش مسلّحانه ی سیاهکل را به تصویر بکشد. در پایان ضمن تجزیه وتحلیل عناصر داستان، شخصیّت های تاریخی از متن رمان ایمپالا بیرون آورده شد و براساس مستندات تاریخی به بررسی ضعف های رمان ازجمله به: عدم انسجام متن، روایت محض تاریخی، عدم شخصیّت پردازی درست و... پرداخته شد و دیدگاه های حجازی در مورد جنبش های مسلّحانه و روشن فکری معاصر مورد بررسی قرار گرفته است. واژگان کلیدی: رمان تاریخی، بنفشه حجازی، ایمپالای سرخ، نقد تاریخی، جنبش مسلّحانه.