با در نظر گرفتن ترجمه به عنوان وسیله ای برای برقراری ارتباط، هدف همه مترجمین باید انتقال دادن معنی و مقصود متن اصلی باشد.برای رسیدن به این هدف، انتظار می رود چیزی که ترجمه می شود برای خواننده متن مقصد مرتبط باشد. متخصصین رشته مربوطه چارجوب های نظری مختلفی را ارائه می دهند و بر این باور هستند که استفاده از این چارجوب ها در روند ترجمه به انجام یک ترجمه ارتباطی تر کمک میکند. تحقیق حاضر در نظر دارد سه اثر ادبی ار جورج اورول را بر اساس ایدئولوژی اجتماعی و سیاسی اش در دست گیرد و تئوری ارتباط پیشنهادی توسط گات (2004) را بر روی آن بررسی کند تا دریابد که کدامیک از دو روش ترجمه مستقیم و غیر مستقیم بیشتر توسط مترجمین مورد استفاده قرار گرفته است. هدف دیگر بررسی این موضوع است که مترجم تا چه اندازه قادر به درک ایدئولوژی نویسنده اصلی بوده و با در نظر گرفتن تفاوت های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی مخاطبان مبداء و مقصد آن را به متن مقصد منتقل کرده است؛ همچنین در نطر دارد تا دریابد که ترجمه های فارسی تا چه اندازه در انتقال ارتباط مفهومی ایدئولوژی نویسنده اصلی موفق بوده است. به منظور انجام این مقایسه، علاوه بر خود محقق، 10 دانشجوی کارشناسی ارشد مترجمی داده ها را از طریق پرسش نامه و بر اساس معیارهای ذکر شده در ابتدای پرسش نام هارزیابی کردند. تجزیه و تحلیل اطلاعات گردآوری شده نشان داد که ترجمه غیر مستقیم برای دستیابی به ارتباط مطلوب بیشتر مورد استفاده قرار گرفته است، اما در اکثر موارد به نظر می رسد که در انتقال ارتباط مفهومی ایدئولوژی نویسنده اصلی خیلی موفق نبوده است.