در این تحقیق سنتز نانوکامپوزیت پلی متیل متاکریلات با روش تعلیقی انجام شد. در مرحله ی اول پس از سنتز پلی متیل متاکریلات، نانوکامپوزیت پلی متیل متاکریلات در حضور ذرات سیلیکا نیز سنتز شد. نتایج حاصل از طیف های ftir نشان دهنده ی وقوع پیوند میان گروهرهای عاملی sio2 و زنجیره ی پلیمری بود، همچنین نتایج semحاکی از پراکندگی مناسب ذرات نانو در سطح ماتریس می باشد. نمودارهای dsc نشان دار پایداری حرارتی نانوکامپوزیت حاصل افزایش یافته است، همچنین نتایج حاصل از آزمون کششی و شفافیت حاکی از افزایش استحکام پلیمر بدون کاهش قابل توجه در شفافیت نانوکامپوزیت بود. در مرحله ی بعد اصلاح سطحی نانوذرات sio2با سیلان انجام شد که برهمکنش های شیمیایی احتمالی بین ترکیب سیلان دار و گروه های عاملی سطح نانوذرات سیلیکا به روش طیف سنجی ftir و مورفولوژی نانوذرات سیلیکای اصلاح شده و اصلاح نشده از طریق تکنیکtem بررسی گردید. نتایج بدست آمده از آزمون های هویت شناسی نانوذرات آماده سازی شده با ترکیب آلکوکسی سیلان، حاکی از انجام 32% وزنی ایجاد پیوند با سطح بود. در شرایط بهینه این واکنش در 4= ph و نسبت 3 به 1 از سیلان به آب می باشد.