هدف از این تحقیق، بررسی نیمرخ فیزیولوژیک و آنتروپومتریک زنان تیم ملی قایقرانی کایاک ایران و رابطه آنها با عملکرد 500 متر پارو زدن بود. بدین منظور کلیه اعضای تیم ملی کایاک زنان (10 نفر) به عنوان آزمودنی مورد بررسی قرار گرفتند. شاخص های فیزیولوژیک شامل حداکثر توان هوازی، آستانه لاکتات، حداکثر ضربان قلب، اوج توان بی هوازی، میانگین توان بی هوازی و شاخص خستگی و شاخص های آنتروپومتریکی شامل وزن بدن، قد ایستاده، قد نشسته، طول دو دست، درصد چربی بدن، شاخص توده بدن بود. برای تعیین شاخص های مرکزی و انحراف استاندارد و نمایش داده ها از آمار توصیفی و برای آزمون فرضیه ها از آزمون ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون و همچنین برای پیش بینی نتایج از معادلات رگرسیون (تک متغیری) استفاده شد. عملیات آماری با استفاده از نرم افزار spss نسخه 16 و excel 2007 انجام شد. یافته های این پژوهش نشان داد که آزمودنی ها در رده سنی (35/2±8/16) قرار داشته و قد و وزن آنها به ترتیب (5/3±6/171) و (51/5±73/62) بود، همچنین از بین متغییر های اندازه گیری شده، بین عملکرد 500 متر پارو زدن زنان تیم ملی قایقرانی با متغیر های توده بدن (05/0=p، 63/0- =r)، توده چربی (04/0=p، 67/0- =r)، bmi (01/0=p، 73/0- =r)، اوج توان بی هوازی مطلق (02/0=p، 72/0- =r)، میانگین توان بی هوازی مطلق (02/0=p، 72/0- =r) و نسبی (04/0=p، 66/0- =r) ارتباط منفی و معنی داری وجود دارد. بنابراین می توان چنین نتیجه گیری کرد که نه تنها عملکرد زنان تیم ملی قایقرانی کایاک با ویژگی های آنتروپومتریکی ارتباط دارد بلکه توان بی هوازی نیز در موفقیت و عملکرد ورزشی قایقرانان زن اهمیت بسیاری دارد. همچنین پیشنهاد می-شود برای کسب نتیجه بهتر در مسابقات، به نحوه انتخاب ورزشکاران توجه بیشتر شود چرا که توجه به این شاخص ها می تواند ضامن موفقیت آنها باشد.