پلی متیل متاکریلات (pmma ) بنابر خواص عالی آن مانند مقاومت نسبت به محلول قلیائی یا اسیدی قوی، حرارت و نور، یک پلیمر انعطاف پذیر است. pmma برای کاربردهای داروئی، دندانپزشکی، شیشه ی هواپیما، تجهیزات غذائی، لنزهای تماسی و غیره استفاده می-شود. فرآیند امولسیونی مرسوم، شامل عوامل سطحی، آغازگر و قطرات مونومر امولسیفایر شده در یک فاز آبی پیوسته (معمولاٌ آب) که در دامنه m?10-1 می باشند انجام گرفته است [1]. پرتو فراصوت با شدت بالا، به عنوان یک منبع تولید رادیکال آزاد، آغازگر پتاسیم پرسولفات را تفکیک می کند [2]. حفره سازی و حفره های کوچکی که در میلیونیوم ثانیه رشد و ریزش می کنند را تولید می کند. این ریزش یک فرآیند بدون انتقال است و دماهای محلی (?k10000<) و فشارهای محلی خیلی بالا (atm1000<) را تولید می کند[3] و در این محیط نهائی، تجزیه ی آب و عامل سطحی، شروع به تولید رادیکال و تکثیر پلیمریزاسیون می کند. در این مقاله، سنتز و شناسائی نانوکامپوزیت متیل متاکریلات/ sio2 در حضور آغازگر پتاسیم پرسولفات و عامل سطحی سدیم دودسیل سولفات با پلیمریزاسیون درجای متیل متاکریلات در حضور نانو ذره sio2 با استفاده از پرتو فراصوت انجام شد. هم چنین سه روش پلیمریزاسیون مرسوم و پلیمریزاسیون با حمام فراصوت و پلیمریزاسیون با فراصوت میله ای از نظر سرعت واکنش، اندازه ذرات و درصد جامد با هم مقایسه شدند.