فیبر تقویت شده پلاستیک (frp ) به علت توانایی خوبی که در جذب ارتعاشات از خود نشان می دهند، کاربرد زیادی در صنایع هوا فضا پیدا کرده اند. در این پایان نامه به بهینه یابی و بررسی میرایی تیر های کامپوزیتی پرداخته می شود. هدف از انجام این پایان نامه بدست آوردن چیدمان مناسب لایه ها برای بیشینه کردن میرایی توسط الگوریتم ژنتیک می باشد. بهینه یابی مطرح شده از نوع مقید می باشد که در آن سفتی خمشی به عنوان قید در نظر گرفته می شود. سفتی خمشی رابطه معکوس با ظرفیت میرایی ویژه دارد. سفتی خمشی و ظرفیت میرایی ویژه هر دو تابع زاویه فیبرها در لایه ها می باشند. در این پایان نامه ظرفیت میرایی بیشینه در سفتی های خمشی مختلف محاسبه می شود. بهینه یابی برای سه تیر مختلف صورت می گیرد. در این راستا تیر ساده و تیر ساندویچی با هسته لانه زنبوری آلومینیومی و تیر ساندویچی با هسته فیبر شیشه که فیبرهای آن تک جهته می باشند مورد بررسی قرار می گیرند. نتایج نشان می دهند که هر چه زوایا به 90 درجه نزدیک تر شوند میرایی بیشتر می شود و مقدار سفتی خمشی کمتر می شود. این وضعیت برای سه تیر، با مقداری تفاوت قابل مشاهده است.