یکی از بهترین سازه های محافظ خاک در پروژه های ژئوتکنیکی، مخصوصاً در مناطقی که دسترسی به سایت، انتخاب سیستم محافظ گودبرداری را محدود می سازد، شمع های نگهبان بتنی درجا پیوسته می باشد. این نوع شمع ها بر اساس بار جانبی که در آنها به علت فشار خاک، بار های استاتیکی و زلزله بوجود می آید طراحی می شوند. مهمترین پارامتر هایی که باید در بحث طراحی و نیز عملکرد مناسب شمع ها و سازه های بالادست گودبرداری مد نظر قرار گرفته شود عبارتند از : ماکزیمم جابجایی افقی نوک شمع، ماکزیمم نیروی برشی و ماکزیمم لنگر خمشی. در این پایان نامه یکی از روش های هوش مصنوعی به نام برنامه نویسی به روش توصیف ژ ن(gep)، برای تکامل مدل هایی ، جهت پیش بینی ماکزیمم جابجایی افقی نوک، ماکزیمم نیروی برشی و ماکزیمم لنگر خمشی شمع ها به خدمت گرفته شده است. پارامتر های ورودی عبارتند از: مدول الاستیسیته، وزن مخصوص و زاویه اصطکاک داخلی خاک، فاصله مرکز به مرکز شمع ها، عمق و طول گودبرداری که به تبع آن پارامترهای خروجی ماکزیمم جابجایی افقی، ماکزیمم نیروی برشی و ماکزیمم لنگر خمشی شمع ها خواهند بود. بانک اطلاعاتی جامعه ای متشکل از ??? مجموعه داده که با ترکیب ورودی های عنوان شده، با استفاده از مدلسازی های ? بعدی که در نرم افزار قدرتمند المان محدود abaqus مورد تحلیل قرار گرفته اند، بدست آمده است. مقایسه بین نتایج پیش بینی شده توسط مدل gep و نتایج abaqus نشان می دهد که مدل های مورد نظر، توانایی و دقت بالایی در پیش بینی ماکزیمم جابجایی افقی، ماکزیمم نیروی برشی و ماکزیمم لنگر خمشی شمع های نگهبان دارند. همچنین جهت تأیید صحت عملکرد مدل های ارائه شده آنالیز حساسیت و پارامتری بر روی آنها انجام شده است که نتایج موید آن بود که پارامتر هایی که بیشترین و کمترین تاثیر را بر روی ماکزیمم جابجایی افقی، ماکزیمم نیروی برشی و ماکزیمم لنگر خمشی شمع ها دارند به ترتیب وزن مخصوص و مدول الاستیتسیته خاک می باشند.