نتایج آزمایشگاهی اخیر در مورد سیستم های سه-نوکلئونی به طور آشکاری نشان داده اند که محاسباتی که تنها برپایه ی نیروهای نوکلئون- نوکلئون استوارند در توصیف دقیق بسیاری از مشاهده پذیرهای آزمایشگاهی دچار ضعف می باشند و لازم است که اثراتی فراتر از قلمروی پتانسیل های دو-نوکلئونی مورد توجه قرار گیرند. در این پایان نامه به دستاوردهای نظری و آزمایشگاهی در خصوص سیستم های سه- نوکلئونی در طول دهه های اخیر پرداخته شده است و برخی از یافته های خاص محققان نیز آورده می شود. البته بحث بر روی اثرات نیروهای سه- نوکلئونی به بخش هادرونی محدود می شود. در این پایان نامه نشان داده خواهد شد که علی رغم موفقیت های چشمگیری که در زمینه توصیف این سیستم های به نظر ساده به دست آمده است، همچنان اختلاف های پرمعنایی بین داده های آزمایشگاهی و محاسبات بسیار پیشرفته امروزی وجود دارد. به هر حال مشکل پیدا کردن پتانسیلی که بتواند سیستمی با بیش از دو-نوکلئون را به صورت کامل توصیف کند بدون حل باقی مانده است. در راستای حل مشکل موجود یک مجموعه ی کامل داده های تجربی مثل مشاهده پذیر های اسپینی که به اثرات نیروی سه -نوکلئونی حساس باشند ، لازم و ضروری است. انجام آزمایش های پراکندگی منجر به ایجاد مجموعه ای غنی از مشاهده پذیرها مانند سطح مقطع پراکندگی و مشاهده پذیرهای اسپینی می شود که می توان با بررسی مشاهده پذیر های اسپینی مانند قدرت آنالیز برداری و تانسوری وابستگی نیروی هسته ای به اسپین را بررسی کرد. مهم ترین ویژگی این روش این است که می توان جزئیات زیادی از نیروی هسته ای را خصوصاٌ در بر هم کنش های تجزیه سه-نوکلئونی تعیین کرد. کلمات کلیدی: نیروی هسته ای، اسپین، سیستم های سه و چهار نوکلئونی، سطح مقطع، قدرت آنالیز برداری و تانسوری