چکیده بیش از دو دهه است که از سرمایه اجتماعی ، کارکردها و پیامدهای سیاسی ، فرهنگی ، اجتماعی و اقتصادی آن سخن به میان آمده ودرباره آن پژوهش شده است . سرمایه اجتماعی به جنبه ای از سازمان اجتماعی اشاره دارد که شامل اعتماد ، هنجارها ، و شبکه ها می شود بطوریکه این موارد با تسهیل کنشهای مشترک باعث بهبود کارایی جامعه می شوند . تهدیدات فرهنگی مفهوم دیگری است که در این پژوهش نقش محوری را به خود اختصاص می دهد . تهدیدات فرهنگی ، تمامی اقداماتی را که موجب می شود تا اهداف ، ارزشهای حیاتی و اصیل یک نظام سیاسی و امنیت ملی کشور از لحاظ فرهنگی به خطر افتد یا موجب ایجاد تغییر و تحول اساسی در باور و ارزشهای اصلی نظام ( استحاله فرهنگی ) شود تهدید فرهنگی یا تهدید نرم می گویند . آنچه هدف این پژوهش است اثبات تأثیرگذاری معکوس این دو متغیر بر یکدیگر می باشد و اینکه نشان دهد تهدیدات فرهنگی متغیری است که از سرمایه اجتماعی تأثیر می پذیرد بدین معنی که هراندازه سرمایه اجتماعی در جامعه ای افزایش پیدا کند بصورت عکس تهدیدات فرهنگی کاهش می یابد و در مقابل ، هراندازه سرمایه اجتماعی تضعیف شود ، بالعکس تهدیدات فرهنگی افزایش یافته و فرهنگ ملی در معرض خطر و تهدید قرار می گیرد. در پژوهش حاضر با تجزیه و تحلیل تأثیرات سرمایه اجتماعی بر تهدیدات فرهنگی در نظام جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک جامعه موردی پرداخته می شود و با به محک گذاشتن فرضیه پژوهش به این یافته می توان رسیدکه هرچه سرمایه اجتماعی در نظام جمهوری اسلامی بالا باشد سرمایه اجتماعی و شاخصهای آن به عنوان مولفه های اساسی افزایش قدرت نرم نظام جمهوری اسلامی در مقابله با تهدیدات نرم دشمن به کار گرفته می شود و هرچه سرمایه اجتماعی و شاخصهای آن در جامعه پایین باشد این نظام توانایی مقابله با تهدیدات فرهنگی غرب و آمریکارا از دست خواهد داد . نتایج این پژوهش جدایی از اثرات علمی و آکادمیک آن ، می تواند در جهت سیاستگذاری برخی نهادها و مقامات حکومتی برای افزایش سرمایه اجتماعی و به تبع آن افزایش قدرت نرم نظام جمهوری اسلامی و کاستن از تهدیدات فرهنگی و جنگ نرم مثمر ثمر واقع شود . روش بررسی فرضیه و پاسخگویی به سوالات از نوع توصیفی – تحلیلی می باشد . کلید واژه : اعتماد اجتماعی ، تهدیدات فرهنگی ، توسعه سیاسی ، سرمایه اجتماعی ، قدرت نرم