هدف از انجام پژوهش حاضر آزمایش و مقایسه مدل رابطه علّی بین پیوند با مدرسه، چشم انداز آینده و باورهای خودکارآمدی تحصیلی و عملکرد تحصیلی با میانجی گری امید و سلامت روانی در دانش آموزان پسر و دختر دبیرستانی شهر بندرعباس بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دبیرستانی شهر بندرعباس بود که به روش تصادفی چند مرحله ای 500 نفر به عنوان نمونه از میان آنها انتخاب شدند. در پژوهش حاضر از پنج پرسشنامه، یعنی خرده مقیاس خودکارآمدی تحصیلی از مجموعه مقیاس های الگوهای یادگیری سازگار، ساخته ی میگلی و همکاران (2000)، پرسشنامه ی چشم انداز آینده ساخته ی زیمباردو و بوید (1999)، مقیاس امید، ساخته ی اسنیدر و همکاران (1991)، مقیاس پیوند با مدرسه ساخته ی براون و ایوانز (2002) و پرسشنامه ی سلامت عمومی، ساخته ی گلدبرگ و هیلیر (1979)، جهت جمع آوری داده ها استفاده شد. ارزیابی مدل پیشنهادی با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری انجام گرفت. نتایج نشان دادند که در کل نمونه، تمامی ضرایب مسیر بین متغیرها، از لحاظ آماری معنی دار بودند. در این مدل، رابطه ی پیوند با مدرسه، چشم انداز آینده، باورهای خودکارآمدی تحصیلی، سلامت روانی و امید با عملکرد تحصیلی مثبت و معنی دار بود. همچنین رابطه ی پیوند با مدرسه، چشم انداز آینده و باورهای خودکارآمدی تحصیلی با سلامت روانی و امید نیز مثبت و معنی دار بود. رابطه ی متغیرهای میانجی سلامت روانی و امید با عملکرد تحصیلی نیز مثبت و معنی دار بود. شاخص های برازندگی نشان دادند که در کل نمونه مدل با داده ها برازش قابل قبولی دارد. فرضیه های غیر مستقیم با استفاده از روش بوت استراپ ماکرو پریچر و هیز (2008) بررسی شدند که نتایج نشان داد همه ی فرضیه های غیر مستقیم مورد تأیید واقع شدند. همچنین، برای مقایسه مدل دخترها و پسرها از روش تحلیل چندگروهی استفاده شد. نتایج حاصل از مقایسه مدل ها نشان دادند که ضرایب مسیر رابطه برخی از این متغیرها در دو جنس متفاوت بود. یعنی دوگروه از لحاظ ضرایب مسیر و پارامترهای اندازه گیری با یکدیگر تفاوت معنی دار داشتند. نتایج تفاضل مجذور خی و درجه آزادی حاصل از مقایسه دو مدل a و b نشان داد که بین دو گروه تفاوت معنی دار وجود دارد. بر این اساس ضریب استاندارد در مسیر پیوند با مدرسه به عملکرد تحصیلی در مدل دخترها به طور معنی داری بیشتر از ضریب استاندارد همین مسیر در مدل پسرها بود و ضریب استاندارد مسیر چشم انداز آینده به عملکرد تحصیلی در مدل پسرها به طور معنی دار بیشتر از ضریب استاندارد همین مسیر در مدل دخترها بود.

چکیده این پژوهش با هدف بررسی رابطه دلبستگی به مدرسه، سبک های دلبستگی والدین با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان بندرعباس در سال تحصیلی 1392-1391 انجام گردید. روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی همبستگی و پیمایشی می باشد. جامعه آماری در این تحقیق شامل دختران دانش آموز مقطع متوسطه شهرستان بندرعباس که در سال تحصیلی 92-91 مشغول به تحصیل بودند. نمونه آماری پژوهش حاضر 380 نفر در نظر گرفته شد که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. در این پژوهش از دو پرسشنامه استاندارد، پرسشنامه های دلبستگی به مدرسه براون و ایوانز، سبک های دلبستگی کولینز و رید و هم چنین نمره معدل دانش آموزان جهت سنجش عملکرد تحصیلی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که بین دلبستگی به مدرسه و سبک های دلبستگی والدین با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان بندرعباس رابطه وجود دارد و مولفه‎های دلبستگی به مدرسه و سبک های دلبستگی والدین می توانند روی هم رفته تقریباً 6.1% از واریانس عملکرد تحصیلی را تبیین نمایند، بین سبک دلبستگی ناایمن با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان بندرعباس رابطه وجود ندارد. بین سبک دلبستگی ایمن با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان بندرعباس رابطه وجود دارد و متغیر سبک دلبستگی ایمن می تواند روی هم رفته تقریباً 1.2% از واریانس عملکرد تحصیلی را تبیین نماید، بین سبک دلبستگی دوسوگرا با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر ستان بندرعباس رابطه وجود دارد و متغیر سبک دلبستگی دوسوگرا می تواند روی هم رفته تقریباً 9.3% از واریانس عملکرد تحصیلی را تبیین نمایند، بین تعلق به مدرسه با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان بندرعباس رابطه وجود دارد و متغیر تعلق به مدرسه می تواند روی هم رفته تقریباً 1.9% از واریانس عملکرد تحصیلی را تبیین نمایند، بین تعهد به مدرسه با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان بندرعباس رابطه وجود ندارد.

هدف از انجام این پژوهش مقایسه تعارضات زناشویی زوجین متقاضی طلاق توافقی و غیر توافقی بود. پژوهش به روش علی- مقایسه ای انجام گرفت . جامعه آماری پژوهش را کلیه ی زوجین متقاضی طلاق شهر بندرعباس در سال 92 تشکیل دادند. نمونه آماری پزوهش متشکل از 45 زوج متقاضی طلاق توافقی و 45 زوج متقاضی طلاق غیر توافقی بودند که به روش طبقه ای تصادفی و از میان نمونه های در دسترس انتخاب شدندو ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه mcq بود . داده های جمع آوری شده تحقیق با استفاده از آزمون مانوا تجزیه و تحلیل آماری شد. نتایج نشان داد که بین تعارضات زناشویی زوجین متقاضی طلاق توافقی و غیر توافقی تفاوت معناداری وجود دارد .ضریب تأثیر توافق یا عدم توافق زوجین متقاضی طلاق در کاهش همکاری (91/0)، کاهش روابط جنسی(73/0)، افزایش رابطه فردی با خویشاوندان خود(91/0)، کاهش روابط خانوادگی با خویشاوندان همسرو دوستان (90/0)و جدا کردن امور مالی از یکدیگر(92/0) بوده است. در نهایت باید شدت اختلافات زوجین و عدم توافق برای طلاق موجب افزایش تعارضات در بین آنان می شود.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین گرایشهای معنوی و شادکامی با صمیمیت زناشویی انجام گرفت. به این منظور با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 130 زوج کارمند انتخاب شدند و پرسشنامه های تحقیق شامل : پرسشنامه شادکامی اکسفورد، پرسشنامه گرایش به معنویت و پرسشنامه صمیمت را تکمیل کردند. با توجه به نقصان برخی از پرسشنامه ها در نهایت تعداد 200 سری پرسشنامه(100 زوج) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. روش تحقیق از نوع توصیفی و همبستگی بود. فرضیه های تحقیق عبارت بودند از 1- گرایش به معنویت می تواند صمیمیت زناشویی را پیش بینی کند. 2- شادکامی می تواند صمیمیت زناشویی را پیش بینی کند. 3- گرایش به معنویت و شادکامی بصورت ترکیبی می تواند صمیمت زناشویی را پیش بینی کند. فرضیه ها با استفاده از ازمون رگرسیون چند متغیری به روش همزمان تحلیل شد. نتایج نشان داد که گرایش به معنویت و مولفه های ان 21 درصد از واریانس صمیمت، شادکامی و مولفه های ان 14 درصد از واریانس صمیمت و ترکیب متغیرهای پیش بین در مجموع 36 درصد از واریانس صمیمت زناشویی را پیش بینی می کند. هر سه مدل ارائه شده به لحاظ اماری معنادار شد(05/0 > p ).

رضایت زناشویی فرآیندی است که در طول زندگی زوجین به وجود میآید و لازمه آن انطباق سلیقهها، شناخت ویژگیهای شخصیتی،ایجاد قواعد رفتاری و شکلگیری الگوهای مراودهای است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک های حل تعارض وبهزیستی روانشناختی با رضایت زناشویی زوجین فرهنگی شاغل در آموزش وپرورش ناحیه یک بندرعباس بود. تحقیق حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق عبارت بود ازکلیه زوجین فرهنگی شاغل در آموزش وپرورش شهرستان بندر عباس که در این پژوهش با استفاده از نمونه گیری در دسترس تعداد101 زوج از شاغلین در ناحیه یک بندرعباس به عنوان گروه نمونه انتخاب شده وپرسشنامه ها را تکمیل کردند. در این پژوهش از سه پرسشنامه؛ بهزیستی روان شناختی، رضایت زناشویی ، سبک های حل تعارض استفاده شد که نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل پرسشنامه ها نشان داد: مولفه اجتناب کننده و مولفه یکپارچه بطور منفی و معناداری رضایت زناشویی را تبیین می کند. سایر مولفه ها بطور معناداری متغیر ملاک را تبیین نمی کنند. مولفه پذیرش خود و مولفه زندگی هدفمند و مولفه رشد فردی بطور مثبت و معناداری، رضایت زناشویی را پیش بینی می کنند. سایر مولفه ها معنادار نیستند. سبک حل تعارض مسلط بطور مثبت و معناداری رضایت زناشویی را پیش بینی میکند. همچنین مولفه های پذیرش خود، زندگی هدفمند و رشد فردی مربوط به متغیر بهزیستی روان شناختی بطور مثبت و معناداری رضایت زناشویی را پیش بینی می کنند. سایر مولفه ها معنادار نیست.

هدف از انجام پژوهش حاضر پیش بینی رغبت به ازدواج بر اساس ویژگی های شخصیتی و سبک های هویتی در معلمان مجرد استان هرمزگان بود. این تحقیق از لحاظ هدف، کاربردی و از نظر ماهیت و روش، از نوع همبستگی می باشد. شامل تمامی معلمان مجرد آموزش و پرورش استان هرمزگان در سال تحصیلی 94-1393 می باشند که تعداد آنها برابر آمار موجود در اداره کل آموزش و پرورش استان هرمزگان تعداد 1883 نفر بود. لازم به ذکر است که با استفاده از روش تصادفی طبقه ای و بر اساس جدول مورگان تعداد 319 نفر از افراد جامعه به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شدند

این پژوهش با ضرورت و اهمیت بررسی تاثیر برنامه ی آموزش خانواده بر خودکارآمدی والدینی و نگرش نسبت به تربیت فرزندان در والدین دانش آموزان دبیرستانی انجام شد. روش تحقیق در این پژوهش علی-مقایسه ای است؛ بدین صورت که والدین دانش‏آموزان‏ دوره‏های دبیرستان که در جلسات آموزش خانواده شرکت کرده‏اند، در گروه آزمایش و والدینی که در جلسات آموزش خانواده شرکت‏ نکرده‏اند، در گروه کنترل قرار گرفتند و پس از انتخاب تصادفی نمونه از هر گروه آزمون‏ به‏عمل آمد. جامعه ی آماری مورد مطالعه والدین دانش آموزان دبیرستانی ناحیه1 بندرعباس می باشد. از بین جامعه آماری ذکر شده تعداد 30خانواده با روش نمونه گیری هدفمند در گروه آزمایش و تعداد 30 خانواده دیگر نیز گروه کنترل قرار داده شدند. در این پژوهش از پرسشنامه خودکارآمدی شرر و پرسشنامه محقق ساخته نگرش خانواده ها نسبت به تربیت فرزندان استفاده شده است. یافته ها نشان داد برنامه ی آموزش خانواده بر خودکارآمدی والدینی دانش آموزان با سطح معنی دار 0.003 ? = (0.01 < p )و 58 = df دبیرستان موثر می باشد. هم چنین برنامه ی آموزش خانواده بر نگرش نسبت به تربیت فرزندان در والدین دانش آموزان دبیرستانی با سطح معنی دار 0.024 ? = (0.01 < p )و 58 = df موثر می باشد.

چکیده ندارد.