در این تحقیق به ضرورت ایجاد پایگاه داده مشترک در صنعت بیمه ایران پرداخته شده و مزایا و موانع اشتراک گذاری اطلاعات در بین بیمهگران بررسی میشود. بدین منظور از روش تحقیق آمیخته جهت جمعآوری اطلاعات استفاده گردیده است. در ابتدا نسبت به انجام مصاحبه با خبرگان صنعت بیمه اقدام و سپس با توزیع پرسشنامه نظرات کارشناسان این صنعت اخذ، سپس با استفاده از آزمون غیر پارامتریک فریدمن به رتبهبندی موانع و مزایا از دید پاسخ دهندگان اقدام گردید. به منظور ایجاد پایگاه داده مشترک در بین بیمهگران ایجاد یک سازمان غیر انتفاعی با مشارکت تمامی بیمهگران پیشنهاد شد.