هدف از این تحقیق بررسی رابطه ی سازکارهای منطقه ای و شورای امنیت در حفظ صلح و امنیت بین المللی با تاکید بر اقدامات ناتو در لیبی است . پس از بررسی مفهوم صلح از دیدگاه جامعه ملل و منشور سازمان ملل در مورد صلح به بررسی فصل هفتم منشور و نقش شورای امنیت به عنوان رکن اصلی سازمان ملل در حفظ صلح خواهیم پرداخت. شورای امنیت در مورد اجرای این وظیفه خطیر خود ، با توجه به اینکه سازمان ملل نیروی کافی برای تحقق این امر ندارد فصل هشتم منشور مبادرت به بررسی همکاری با سازمان های منطقه ای پرداخته است . این امر در راستای اجرای قطعنامه های شورای امنیت در این خصوص محقق می شود . ناتو از جمله سازمانهای منطقه ای است که نقش بارزی در همکاری با شورای امنیت در حفظ صلح و امنیت داشته است . آخرین همکاری آن دو ، در قضیه لیبی بود که شورای امنیت با توجه به نقض حقوق بشر ، حقوق بشر دوستانه و برای حمایت از شهروندان لیبی مبادرت به صدور دو قطعنامه 1970 و 1973 ورزید . در اجرای این دو قطعنامه نقش ناتو ، به ویژه در اجرای منطقه پرواز ممنوع بارز بوده است . در پایان یادآور می گردد که شورای امنیت و سازمان های منطقه ای همیشه به حفظ صلح پایبند نبوده و بیشتر به حفظ منافع خود پایبند می باشند