در پژوهش حاضر با مطالعه مبانی نظری موضوع، 15 معیار برای ارزیابی آسیب پذیری ناشی از زلزله انتخاب گردید. این معیارها عبارتند از: «کاربری، مساحت، شکل هندسی، موقعیت قرارگیری قطعه در بلوک، تراکم جمعیّتی، نوع سازه، کیفیت، قدمت، تعداد طبقات، سطح اشغال، تراکم ساختمانی، عرض معبر روبرو، دسترسی به فضاهای باز، مراکز امداد و نجات و آتش نشانی». ضریب اهمیّت هر یک از معیارها با استفاده از تکنیک فرآیند تحلیل شبکه ای به دست آمد. در ادامه این معیارها با استفاده از منطق فازی و تابع آستانه خطی از حالت کلاسیک به فازی و بدون مقیاس تبدیل شده اند. در نهایت تابع احتمال آسیب پذیری بر مبنای این معیارها در محیط gis تعریف و میزان آسیب پذیری ناشی از برآیند معیارها برای هر یک از قطعه های موجود در محدوده مورد بررسی (طرح تفصیلی شهر یزد) محاسبه گردید.