نام پژوهشگر: مهسا پور حسین
مهسا پور حسین محمد بنی مهد کیوانی
چکیده پلی آنیلین به دلیل رسانایی و پایداری محیطی بالایی که دارد از جمله مهمترین نانو پلیمرهای رسانا می باشد. فرایند پذیری خوب آن در حلال های مختلف باعث شده تا از آن هم به صورت فیلم پلیمری و هم به صورت پودر استفاده گردد. در این پروژه پلی آنیلین با استفاده از اکسیدان شیمیایی آمونیم پر سولفات (nh4)2s2o8 در محلول اسیدی سنتز شد. بسیاری از مواد به تنهایی قادر به انجام عمل حذف نیستند زیرا برای حضور در محیط های آبی باید در محیط آبی حل شوند. نانو پلیمرهای رسانا مانند پلی آنیلین توانایی حذف رنگزا های مختلفی را دارند. سبوس برنج می تواند بستر مناسبی برای تولید کامپوزیت مورد نظر باشد. مونومر آنیلین بر روی سبوس برنج نشانیده شد تا با استفاده از اکسیدان تشکیل فیلم پلیمری دهد. در این پایان نامه از سه رنگینه متیلن بلو (mb)، مالاشیت سبز (mg) و تارترازین (tar) استفاده شد. این رنگینه ها در پساب صنایعی مانند نساجی، رنگسازی و غیره در مقادیر زیاد وجود دارند. مقادیر جذب رنگینه ها توسط جاذب به عواملی همچون ph، مقدار جاذب، غلظت اولیه رنگینه، زمان تماس و دما وابسته است. در این پایان نامه هر کدام از موارد فوق بررسی و بهینه شد. ایزوترم لانگمویر و فروندلیچ برای جذب هر سه رنگینه مطالعه گردید. مطالعات ترمودینامیک بر روی داده های جذب بررسی گردید. سینتیک جذب با مدلهای سینتیک شبه مرتبه اول و شبه مرتبه دوم مطالعه شد. مطالعات نشان می دهد که نانو کامپوزیت توانایی بالایی در حذف رنگینه های آلی از محلول را دارد.