افزایش فسفر معدنی در محیط های آبی باعث کاهش کیفیت آب ها شده و ایجاد پدیده یوتریفیکاسیون را سرعت می بخشد. به منظور بررسی کارایی حذف فسفر توسط نانواکسیدهای آلومینیوم و آهن، آزمایشی به صورت بچ (batch) با غلظت اولیه فسفر (0-60 میلی گرم در لیتر) در 3 سطحph (4، 7، 10) با 1/0 گرم از نانواکسیدآلومینیوم و نانواکسیدآهن در قدرت یونی ثابت (kcl 0.01m) انجام گردید و همچنین در ph ثابت 7 با قدرت های یونی مختلف (01/0، 1/0و 5/0) تکرار گردید. نتایج نشان داد که نانواکسیدهای آلومینیوم و آهن در حذف فسفر از محلول های آبی ظرفیت و کارایی بالایی دارند. داده های آزمایشی با مدل های جذب لانگمویر، فروندلیچ و تمکین برازش داده شدند و بطور نسبی مدل فروندلیچ برازش بهتری را نسبت به دو مدل دیگر نشان داد(99/.-97/.=r2). با افزایش ph، تمامی پارامترهای جذب کاهش معنی داری یافتند، بطوریکه ظرفیت جذب فروندلیچ (=kf) از 9/5 به 7/2 و شدت جذب (n) از 53/0 به 43/0 کاهش یافتند. افزایش قدرت یونی تأثیر معنی داری بر روی میزان جذب فسفر نداشت که نشان دهنده جذب درون کره ای فسفات توسط این سطوح نانواکسیدها می باشد. در نهایت می توان گفت نانواکسیدهای آلومینیوم و آهن جاذب های خوبی برای حذف فسفر از آب های آلوده می باشند و ph و غلظت اولیه فسفر از پارامترهای مهم در این فرآیند می باشند.