در این تحقیق با توجه به منابع، نانوکامپوزیت ag-tio2 با غلظت بهینه 1% و نانوذرات fe-tio2 با غلظت بهینه 01/0% به روش سل – ژل سنتز و تهیه گردیدند. جهت مشخصه یابی نانوذرات از آنالیزحرارتی افتراقی(dta)، آنالیز پراش پرتو ایکس(xrd)، تصویر میکروسکوپ الکترونی انتشار میدانی(fe-sem) و طیف فوتولومینسانس(pl) استفاده گردید. از رودامین b در نور مرئی جهت فعالیت فوتوکاتالیستی استفاده شد. با توجه به آنالیز حرارتی افتراقی نمونه سنتز شده ag-tio2 در چندین دمای مختلف (266، 338، 390، 485، 600و °?700) و نمونه سنتز شده fe-tio2 در دماهای مختلف (250، 415، 508، 687، 840و °?1000) به مدت2ساعت تحت عملیات حرارتی قرار گرفتند. پس از بررسی و تحلیل نتایج حاصل از آنالیزهای صورت گرفته و نتایج تست تخریب، بهترین دما برای ag-tio2 ، دمای °?530 و برای fe-tio2 ، دمای °?640 معین گردید و سپس هر دو در زمان های مختلف (5/0، 1، 2، 4 و 6 ساعت) تحت عملیات کلسیناسیون قرار گرفتند. بهترین نمونه هااز لحاظ عملکرد تخریب در بین نمونه های تولید شده ag-tio2، نمونه هایی بود که در دماهای پایین 266 و°? 338 به مدت 2 ساعت و دمای °?530 به مدت 1 ساعت عملیات حرارتی شده بودند. نکته حائز اهمیت عملکرد بهتر نمونه های فوق نسبت به نانو دی اکسید تیتانیوم صنعتی تولیدی شرکت دگوسا بود. فاز ag2ti4o9 در دمای محیط سنتز شد و با توجه به نتایج تست تخریب به نظر می رسد این فاز بازده تخریب بسیار بیشتری نسبت به فاز آناتازداشته باشد. همچنین بهترین نمونه از لحاظ عملکرد تخریب در بین نمونه های تولید شده fe-tio2، نمونه ای بود که در دمای °?250 به مدت 24 ساعت عملیات حرارتی شده بود.بر اساس نتایج حاصل از آنالیزهای انجام شده، با افزایش دما و نیز زمان کلسیناسیون اندازه ذرات افزایش یافته است..