سالانه بیش از دهها هزاران تن مواد رنگزا در صنعت نساجی مصرف شده که تخلیه مستقیم و بدون تصفیه ترکیبات رنگی به محیط های آبی موجب مشکلاتی مانند اختلال در عمل فتوسنتز و در نتیجه کاهش اکسیژن محلول در آب می گردد. اکثر رنگزاهای مصرفی در صنایع نساجی منشأ آلی داشته و اغلب از نوع نمک های حلقه سمی و سرطان زای دی آزو ، فتالوسیانین و آنتراکینون هستند که تهدیدی جدی برای محیط زیست به شمار می روند. در سالهای اخیر استفاده از فرایندهای اکسیداسیون پیشرفته بدلیل کارایی بالا در تصفیه این گونه فاضلاب ها بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در این تحقیق مقایسه فرایندهای uv/tio2، uv/h2o2 و uv/o3 در حذف رنگزای اسید قرمز 14 که جز پر مصرف ترین رنگزای صنایع نساجی می باشد، در محیط آبی بررسی شد. نتایج نشان دادند که در فرایند uv/tio2 بیش از 90% رنگزا با غلظت 40 میلی گرم بر لیتر در شرایط بهینه ی ph برابر 3 در مدت زمان 30 دقیقه، توسط4/0 گرم بر لیتر دی اکسید تیتانیوم و شدت تابش uv 30 وات حاصل شد. همچنین در فرایند uv/o3 در شرایط بهینه 9ph=، زمان ماند 15 دقیقه، غلظت 250 میلی گرم بر لیتر رنگزا و غلظت ازن ورودی 9/0 گرم بر ساعت و شدت تابش uv 30وات، بیش از 95% حذف شد. همچنین در فرایند uv/h2o2 در شرایط بهینه 3ph=، زمان ماند 160 دقیقه، غلظت 75 میلی گرم بر لیتر رنگزا و با 60 میلی لیتر پر اکسید هیدروژن 35% و شدت تابش uv 90 وات، بیش از 90% تصفیه شد. با توجه به میزان کارایی نسبتا بالای بدست آمده استفاده از روشهای اکسیداسیون پیشرفته uv/tio2، uv/h2o2 و uv/o3 در تصفیه فاضلاب صنایع نساجی و سایر صنایع توصیه می گردد. با توجه نتایج این تحقیق از سه فرایند فوق دو فرایند uv/h2o2 و uv/o3 روشهای موثری در رنگبری از فاضلاب داشتند، اما فرایند uv/o3 فرایندی پرهزینه است و نیازمند تجهیزات خاصی می باشد. فرایند uv/tio2 در حذف cod موثر نیست و نانو ذرات باید از فاضلاب جدا شوند تا مشکلات دیگری بوجود نیاید. در نتیجه فرایند uv/h2o2 با توجه به کاهش موثر cod در مدت زمان کوتاه و همچنین راهبری آسان، فرایندی مناسبتر در تصفیه فاضلاب صنایع نساجی می باشد.